Γράφει ο ΑΛΕΞΗΣ ΚΑΛΛΙΡΗΣ

Το Συμβούλιο της Ευρώπης θεωρεί την Τοπική Αυτοδιοίκηση (Τ.Α) κρίσιμο εργαλείο εμβάθυνσης της δημοκρατίας, διασφάλισης της τοπικής κοινωνικής συνοχής, ανάπτυξης, πολιτισμού, αξιοκρατίας και συμμετοχής.
Στην Ελλάδα η πρώτη φάση του Καποδίστρια και η δεύτερη του Καλλικράτη, σκόνταψαν πάνω σε πολιτικές και πρακτικές αντίθετες με τις παραπάνω αξίες. Το σύγχρονο Ελληνικό κράτος αντιμετώπισε με δυσπιστία την αποκεντρωμένη εξουσία και με ιδεοληπτικά σύνδρομα προς αυτήν, προσπαθεί μέχρι σήμερα να την ελέγχει και χειραγωγεί. Δεν είναι τυχαίο που το πρώτο θύμα των μνημονίων ακραίας λιτότητας εφαρμόστηκε στην Τ.Α με τον κο Φούχτελ πολιορκητικό κριό και τις τότε κυβερνήσεις να λοιδωρούν με κάθε ευκαιρία την Τ.Α

Το παραγοντικό συνεχές στο Δήμο Β-Β
Ο δικός μας δήμαρχος έχει και αυτός επιλέξει την ίδια τακτική στη δημόσια συζήτηση και άσκηση της εξουσίας, κάτι που δεν είναι άλλο, παρά το αποτέλεσμα της ιδεολογίας του. Είναι χαρακτηριστικό της κατάστασης και προσαρμογής του, αυτός που ορκίζεται στην Τοπική Αυτοδιοίκηση να συγκεντρώνει εξουσίες που ξεφεύγουν από την ελλιπή έτσι κι αλλιώς μέχρι τώρα θεσμοθέτηση. Μαζί με πολλά άλλα, προκύπτει ένα σύμπλεγμα από πρακτικές και μεθόδους που απονευρώνουν την λειτουργία της Τ.Α
Συγκεκριμένα: Δήλωσε ο δήμαρχος σε πρόσφατη συνέντευξη σε αυτήν την εφημερίδα ότι: […]’’Είμαι σε θέση να γνωρίζω…’’ […]’’σε συνεργασία με όμορους Ο.Τ.Α’’… κτλ.
Τέτοιες στοχευμένες και μελετημένες φράσεις είναι σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο. ‘’Αυτό’’ που ‘’ο δήμαρχος γνωρίζει’’, το ξέρει ο καθένας μας, από δηλώσεις άλλων αρμόδιων στο internet και τα τοπικά ΜΜΕ, 20 ημέρες πριν την συνέντευξή του. ‘’Η συνεργασία με όμορους Ο.Τ.Α’’ σημαίνει ότι..
…οι όμοροι Ο.Τ.Α έχουν βάλει κι εμάς στον σχεδιασμό γιατί εμείς δεν έχουμε ούτε τη γνώση ούτε τη θέληση, ούτε το σχέδιο. Αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς, ότι, ο δήμαρχος αυτό το παιχνίδι και το γνωρίζει πολύ καλά και θα το συνεχίσει. Προσπαθεί-και έχει καταφέρει σε μεγάλο βαθμό- να δημιουργήσει γύρω του μία απροσπέλαστη «υγειονομική ζώνη» άγνοιας, διαιρεί, βασιλεύει και κερδίζει χρόνο, χωρίς καμμία προοπτική, παρά μόνο της επανεκλογής του.
Οι «ταλαντεύσεις» μεταξύ Τατούλη και Πατούλη ήταν μία τακτική κίνηση πριν την πλήρη ενσωμάτωση και το θεσμικό σφιχταγκάλιασμα, αποποιούμενος όλες τις δικές του ευθύνες στο κρίσιμο ζήτημα των σκουπιδιών και την τοποθέτησή του για το νέο εκλογικό νόμο. Ο παραγοντισμός έχει δύο φάσεις στις οποίες ο δήμαρχος συμμετέχει ηθελημένα και ενεργά.
H εξαγορά ψήφων Ρομά έξω από εκλογικά κέντρα από δημοτικούς συμβούλους,η αφαίρεση λόγου σε σύμβουλο της αντιπολίτευσης μέσα στο Δ.Σ, η φίμωση αντιπολιτευτικού λόγου (πάλι στον ίδιο σύμβουλο) μέσα από την επίσημη σελίδα του δήμου και η συστηματική αποφυγή να συζητηθούν σοβαρά θέματα αυτοδιοίκησης (σκουπίδια, νερό,νομοθεσία…) που του έχει ζητηθεί κατ’ επανάληψη δεν είναι τίποτε άλλο παρά η πρακτική έκφραση αυτής της ιδεολογίας.
Η ηγεμονική και ‘’αυθόρμητη’’ φωτογράφηση σε έργα βιτρίνας (με απευθείας αναθέσεις) και η οικειοποίηση έργων που δεν είναι του δήμου, είναι η επικοινωνιακή αναίρεση των αξιών της αριστείας και του αντιλαϊκισμού, που -θέλει να μας κάνει να πιστέψουμε ότι υπηρετεί-.
Στις προχειρότητες της δημοτικής αρχής, δεν αφήνει ερμηνείες ευρύτερης κατανόησης και εναλλακτικών δυνατοτήτων, αλλά τις αποδίδει άμεσα ή έμμεσα στις παθογένειες του τόπου μας και τα χαρακτηριστικά των δημοτών, επαναλαμβάνοντας τη φράση: ’’με αυτούς έχω να κάνω’’.
Αναγνωρίζεται το συμμάζεμα των οικονομικών και η φιλότιμη προσπάθεια μεμονωμένων αντιδημάρχων, δημοτικών συμβούλων και τοπικών προέδρων. Το δεύτερο όμως είναι και η απόδειξη της πλήρους αδράνειας της Δημοτικής Αρχής. Δεν νοείται δήμος με προϋπολογισμό να ανέχεται να βάζουν κάποιοι το χέρι στην τσέπη για να προσφέρουν πράγματα στην γειτονιά και το χωριό τους.

Η έκφραση του παραγοντισμού στην αντιπολίτευση
Έχει ξεκινήσει ήδη από βιαστικούς και επίδοξους, η έναρξη της προεκλογικής περιόδου.
Σε ένα κομμάτι της αντιπολίτευσης πυκνώνουν, οι δημόσιες εμφανίσεις, οι ζυμώσεις και οι συζητήσεις. Πουθενά δεν έχουν αναφερθεί σε σχέδιο, πρακτικές, πολιτικές, παρά μόνο σε επαφές με πρόσωπα, προς άγραν ψήφων, σογιών και ισορροπιών. Θα διαψευσθούν.Δεν είμαστε στο 2014 και υπάρχει εμφανής δυσαρέσκεια σε τέτοιες πρακτικές που θα εκφραστεί. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε την έκτασή της, αλλά θα εκφραστεί.
Ξεχωριστή περίπτωση είναι άτομα που βολιδοσκοπούν προθέσεις για ν’ ασχοληθούν και ακολουθούν κατά γράμμα τέτοιες πρακτικές. Αν δεν το σταματήσουν από τώρα, θα προσφέρουν κακές υπηρεσίες στον τόπο. Η διαφωνία μόνο για την διαφωνία σε μία συλλογικότητα γειτονιάς ακόμη και για ποιο χρώμα θα βαφτεί ένα παγκάκι δεν είναι ενασχόληση με τα κοινά, αλλά υπονόμευσή τους. Η συνεχής αυτοπροβολή με ‘’εμπρηστικές’’ και ‘’αιρετικές’’ δηλώσεις, η συμφωνία με ό,τι ποιο σκοταδιστικό και ακραίο εκφράζεται από κάποιον, μόνο και μόνο για να αποσπάσει ‘’συμπάθεια’’ και ‘’υποστήριξη’’ και οι ακραίες τοπικιστικές αναφορές τους, πολώνουν, διχάζουν και φανατίζουν, ενώ οι καιροί απαιτούν σύνθεση, πρόταση, αντίληψη και εξωστρέφεια.

…οι όμοροι Ο.Τ.Α έχουν βάλει κι εμάς στον σχεδιασμό γιατί εμείς δεν έχουμε ούτε τη γνώση ούτε τη θέληση, ούτε το σχέδιο. Αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς, ότι, ο δήμαρχος αυτό το παιχνίδι και το γνωρίζει πολύ καλά και θα το συνεχίσει. Προσπαθεί-και έχει καταφέρει σε μεγάλο βαθμό- να δημιουργήσει γύρω του μία απροσπέλαστη «υγειονομική ζώνη» άγνοιας, διαιρεί, βασιλεύει και κερδίζει χρόνο, χωρίς καμμία προοπτική, παρά μόνο της επανεκλογής του.

Τι να κάνουμε;
Παρά τις αμφισημίες του και την ρευστότητά του, το εκλογικό σώμα του δήμου μας, δεν πρέπει να λαμβάνεται από πολλούς ως δεδομένο για να προσπαθήσουν να το εγκλωβίσουν πάλι σε μία ακόμη reality show προεκλογική περίοδο, εξαιτίας αυτών των χαρακτηριστικών του.
Είναι στο χέρι μιας δημοτικής παράταξης να πείσει τον κόσμο και να εξηγήσει τι είναι καλύτερο και τι χειρότερο δυνατό να γίνει. Μόνο όποιος δεν έχει να φοβηθεί ή να κρύψει κάτι και έχει όραμα, σχέδιο και φαντασία για το οικιστικό, το περιβάλλον, την ανάπτυξη, και τον θεσμικό τον ρόλο της Τ.Α μπορεί να κάνει τον δήμο μας θετικό-επιτέλους- σημείο αναφοράς, άμεσα και μακροπρόθεσμα. Σε άλλη περίπτωση θα γίνουμε θεατές και κομπάρσοι άλλων 5 ετών νωθρότητας και απατηλής προσδοκίας.

Άρα:
Σε πρώτη φάση οφείλουμε να βρούμε τις λύσεις και να σταματήσουμε τη διάβρωση που έχει διαπεράσει κάθετα και οριζόντια ακόμα και τις εσωτερικές δομές του Δήμου (σαν σύστημα εξουσίας)
Οι αφ’ υψηλού αναλύσεις και κριτικές πρέπει ν’ αντικατασταθούν, από προτάσεις και συμμετοχές. Κάθε ευαίσθητος πολίτης, πρέπει να είναι και ενεργός δημότης. Με δημοκρατικό φρόνημα αδιαπραγμάτευτο, και συλλογική δράση έχουν γίνει σε τοπικό επίπεδο μικρά θαύματα (Ανάβρα, Τήλος κτλ)
Πιστεύω ότι ο νέος εκλογικός νόμος είναι σημαντική πρόκληση και ευκαιρία. Διαχέει προς τα κάτω την άσκηση εξουσίας, μειώνει δραστικά τους υποψήφιους συμβούλους, διακρίνει τις τοπικές κοινότητες από τις δημοτικές παρατάξεις, ευνοεί την ενεργή συμμετοχή, την αποκέντρωση και την υγιή διασπορά ανθρώπινου δυναμικού. Αυτές είναι σοβαρές προϋποθέσεις για να διακρίνουμε τα προγράμματα από τα πρόσωπα, χωρίς να σημαίνει ότι και τα πρόσωπα δεν έχουν σημασία. Κάθε άλλο! Οι παρατάξεις όμως, δεν θα είναι υποχρεωμένες να ‘’μπουκώσουν’’ τα ψηφοδέλτια τους με υποψηφίους που δεν λένε ούτε καλημέρα ο ένας στον άλλον (το είδαμε κι αυτό)
Η πρώτη μου εμπειρία σε ένα τέτοιο εγχείρημα το 2014 μου άφησε μόνο θετικές εντυπώσεις και την πίστη ότι αυτό είναι το μέλλον της Τοπικής Αυτοδιοίκησης
Να είμαστε εδώ, να σταθούμε εμπόδιο στις προσωπικές-πελατειακές σχέσεις, να στερεώσουμε προγραμματικές αρχές και κοινωνικές συμμαχίες, να κοπιάσουμε,να συνθέσουμε, να ενώσουμε, να τολμήσουμε.