Γράφει ο

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ

Καρδιολόγος

Φτάσαμε αισίως στον κυρίως θάλαμο του καλοκαιριού, η θερμοκρασία και ο υδράργυρος άρχισε να ανηφορίζει, και όλοι είναι ευτυχισμένοι: τα παιδιά διότι τελείωσε το σχολείο, οι έφηβοι γιατί θα βλέπουν πλέον τους φίλους τους σε πιο χαλαρές συνθήκες, οι μεγαλύτεροι γιατί πλησιάζουν οι άδειες( για όσους ακόμη δουλεύουν και έχουν αξιοπρεπείς συνθήκες).

Ας επισημάνουμε λίγα γκρίζα σημεία για τους ασθενείς…μπορεί κάποιος να ξεκινήσει από την αυθαίρετη(;) διατύπωση ότι το υπερβολικό κρύο και η υπερβολική ζέστη αυξάνουν τα καρδιαγγειακά συμβάματα και τη θνησιμότητα, μια πρόταση που δεν απέχει από την πραγματικότητα. Κι αυτό διότι η υπερβολική ζέστη αυξάνει τις μεταβολικές ανάγκες, προάγει την αφυδάτωση και τις ηλεκτρολυτικές διαταραχές, οι οποίες σε επιρρεπείς ασθενείς οδηγούν σε αρρυθμίες και στεφανιαία επεισόδια.

Είναι μια γνώση που αιωρείται από δεκαετίες, έχει όμως ισχυρή τεκμηρίωση σε πολλές μελέτες.

Σε μια από τις πιο πρόσφατες, που διεξήχθη στην Αγγλία και στην Ουαλία, με μεγάλο αριθμό ασθενών(ΜΙΝΑΡ), κατεδείχθη ότι μετά έναν ουδό των 20º της κλίμακας Κελσίου, η αύξηση της θερμοκρασίας συνοδευόταν από αύξηση του κινδύνου των εμφραγμάτων ,ειδικά στις έξι πρώτες ώρες από την έκθεση. Προσοχή, δεν ισχυρίζεται κανείς ότι σε θερμοκρασία άνω των 20º Κελσίου κάποιος παθαίνει έμφραγμα, όμως ο κίνδυνος να συμβεί αυτό σε ασθενείς που ενδεχομένως να το πάθαιναν έτσι ή αλλιώς  αυξάνει σημαντικά.

Και μάλιστα, σύμφωνα με τη μελέτη για κάθε βαθμό Κελσίου αύξηση της θερμοκρασίας ο σχετικός κίνδυνος που προαναφέραμε αυξανόταν κατά 1,9%. Οι δε μετρήσεις είχαν αναχθεί σε διαφορετικές ηλικίες, σε διαφορετικό ποσοστό υγρασίας και κλιματολογικών συνθηκών.

Με όλα τα προηγούμενα, θα ήθελε να θίξει κανείς την αξία της πρόληψης στις ακραίες κλιματολογικές συνθήκες, εν προκειμένω του καύσωνα στην πατρίδα μας. Μια σειρά απλών μέτρων, όπως η περιορισμένη έκθεση στον ήλιο, ειδικά των ηλικιωμένων και των ευπαθών ομάδων(καρδιοπαθείς, πνευμονοπαθείς) , η λήψη επαρκών υγρών, η έγκαιρη αναγνώριση των συμπτωμάτων αφυδάτωσης(ακόμη και η υπνηλία ή ο λήθαργος, η εύκολη κόπωση, η αδυναμία κτλ) και φυσικά η αναζήτηση της ιατρικής συμβολής είναι απαραίτητα σημεία που οφείλει να ακολουθεί κάποιος για να μην ακολουθεί δυσάρεστα γεγονότα.

Η προφύλαξη από την ακραία ζέστη περιλαμβάνει άφθονη λήψη υγρών, όχι τόσο για να ξεδιψά κάποιος ,αλλά κυρίως για να αποφευχθούν οι επικίνδυνες ηλεκτρολυτικές διαταραχές( υπό και υπερνατριαιμία, υπό και υπερκαλιαιμία) ,αφού οι ηλεκτρολύτες και τα ιχνοστοιχεία αποβάλλονται εντονότερα με την απώλεια υγρών και προδιαθέτουν σε ευαίσθητα άτομα στη γένεση αρρυθμιών. Αρρυθμίες  που σε καρδιοπαθείς μπορεί να είναι ακόμη και μοιραίες…Αλλά και επιδείνωση της νεφρικής λειτουργίας μπορεί να δει κανείς, επιδείνωση των πνευμονοπαθειών και άλλων παθήσεων.

Συμπερασματικά, η ζέστη και το καλοκαιράκι είναι όμορφα, όμως για να τα απολαύσουμε θα πρέπει να το κάνουμε με μέτρο και σύνεση, όπως έλεγε και σε μια παλιά διαφήμιση ο περίφημος πελαργός  των ακτών!