• Μετά τις παρακλήσεις πολλών αναγνωστών, η στήλη της έντυπης έκδοσης ΕΥΘΥΒΟΛΑ στο εξής και σε ηλεκτρονική έκδοση!

Η οπωρινή ισημερία πλησιάζει αλλά τίποτα άλλο δεν φαίνεται να βρίσκεται σε ισορροπία!

Και ξεκινώ από τις εκλογές του Επιμελητηρίου, όπου τα πράγματα απέκτησαν απροσδόκητο ενδιαφέρον.

Βέβαια όχι και τόσο απροσδόκητο για όσους ήξεραν τα παρασκήνια και περίμεναν μετά το «ξεφούσκωμα» του Πιτσάκη και την αλαζονική συμπεριφορά του Λουζιώτη, να εμφανιστεί σίγουρα ο τρίτος πόλος.

Γιατί όπως και να το κάνουμε είναι φυσικός νόμος να καλύπτονται τα κενά. Και εδώ υπήρχε σοβαρό κενό επιχειρηματικής πρότασης.

Κάπως έτσι λοιπόν, έκανε την εμφάνισή του ο Θάνος Δούρος και έβαλε το  στίγμα του στον αγώνα για την διεκδίκηση του επιμελητηριακού θώκου.

Με ένα ομολογουμένως εντυπωσιακό βιογραφικό και με μια δυναμική εταιρεία ως background ο κ. Δούρος φαίνεται αυτή τη στιγμή μια δυναμική και ολοκληρωμένη υποψηφιότητα που διεκδικεί με αξιώσεις τη θέση του προέδρου του Επιμελητηρίου.

Αναμένουμε βέβαια να δούμε και τους υποψήφιους/ες του «Κορινθιακού Επιχειρείν», τους ανθρώπους που θα στελεχώσουν δηλαδή τον συνδυασμό του.

Σε κάθε περίπτωση όμως η τράπουλα ανακατεύτηκε και η πορεία προς τις εκλογές απέκτησε ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Ας ελπίσουμε ότι όποιος εκλεγεί στη θέση του προέδρου θα καταφέρει να φέρει νέον αέρα στον επιχειρηματικό κόσμο της Κορινθίας και να διεκδικήσει μαζί με όλες τις παραγωγικές τάξεις την οικονομική ανάταξη του νομού.

Γιατί κακά τα ψέματα πάμε από το κακό στο χειρότερο.

Με πρώτους και καλύτερους βέβαια στην κατάπτωση τους αγρότες που βλέπουν για άλλη μια χρονιά, τη χειρότερη ως τώρα, την παραγωγή τους να καταστρέφεται και τον κόπο τους να χάνεται εξαιτίας της ανομβρίας και της λειψυδρίας.

Τους αγρότες που παρακολουθήσαν απελπισμένοι στη συγκέντρωση στο Κιάτο για το Φράγμα του Ασωπού, τους πολιτικούς να παρελαύνουν από το πόντιουμ και τα «ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου».

Θαρρείς κατοικούν σε άλλον τόπο σε άλλη ήπειρο και ακόμη και τώρα την ύστατη στιγμή της καταστροφής δεν έχουν να πουν κάτι περισσότερο από αίολες μικροπολιτικές τοποθετήσεις.

Ο μόνος που χειροκροτήθηκε με θέρμη την ώρα που ύψωσε τη φωνή του και μίλησε για τα έργα που εκτελεί και γι’ αυτά που πρέπει άμεσα να γίνουν ήταν ο δήμαρχος Σικυωνίων Σπύρος Σταματόπουλος.

Η λύση είναι απλή, είπε. Χρειάζονται έργα διαχείρισης στη Στυμφαλία έτσι ώστε η λίμνη αποκτήσει και πάλι τα νερά και την αίγλη της. Τότε όταν θα λειτουργεί ως ορεινός υποστηρικτικός ταμιευτήρας θα μπορέσει να ποτίσει ο κάμπος με ή χωρίς φράγμα.

Δεν μπορεί τόνισε με όλη την ένταση της φωνής του, ο δήμος Σικυωνίων ένας μικρομεσαίος δήμος να υλοποιεί τα τελευταία 10 χρόνια 100 εκατομμύρια ευρώ έργα και να μην μπορεί να τελειώσει για λίγα εκατομμύρια το φράγμα του Ασωπού 25 χρόνια τώρα!

Εκεί καταχειροκροτήθηκε από τον κόσμο που ένιωσε ότι εκφραζόταν επιτέλους η δίκαιη αγανάκτησή του μέσα από τα λόγια του δημάρχου. Του δημάρχου που για πολλούς αποτελεί μία από τις πλέον αξιόπιστες φιγούρες πολιτικών στην Κορινθία αυτή τη στιγμή.

Γιατί όπως και να το κάνουμε τα έργα έχουν γίνει ή γίνονται. Φτάνει να κάνει κάποιος μια βόλτα προς Στυμφαλία, Βελίνα, Καλλιάνοι, Δρίζα και θα δει με τα ίδια του τα μάτια τα έργα διαχείρισης του νερού. Κι αυτό που είναι οφθαλμοφανές δεν μπορεί κανείς να το μειώσει όσο κι αν θέλει.

Μιλώντας για έργα διαχείρισης του νερού, ερχόμαστε και πάλι στον πολύπαθο δήμο Βέλου-Βόχας, όπου στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο είχαμε το εξής παράδοξο: Να ρωτά η αντιπολίτευση πώς έγιναν τα έργα που έφεραν νερό στο δήμο; Πώς πληρώθηκαν; Ήταν έργο ή εργασία;

Πολύ ορθά τους απάντησε ο αντιδήμαρχος Οικονομικών Χρ. Αγγελόπουλος ο οποίος, επεσήμανε ότι επιτέλους η αντιπολίτευση παραδέχεται ότι έχουν γίνει έργα διαχείρισης του νερού στον δήμο που δεν είχαν γίνει 13 ολόκληρα χρόνια. Και φτάσαμε στο σημείο πια, είπε ο αντιδήμαρχος, να λέμε ΠΩΣ έγιναν τα έργα.

Είχε προηγηθεί βεβαίως η αποστομωτική ενέργεια του δημάρχου Βέλου-Βόχας Θανάση Μανάβη που εν τη ρύμη της τοποθέτησής του ζήτησε από όλους τους παριστάμενους προέδρους Κοινοτήτων να απαντήσουν αν είχαν πρόβλημα με το νερό φέτος το καλοκαίρι.

Δέκα και πλέον πρόεδροι που ήταν παρόντες απάντησαν όλοι ότι δεν υπήρχε πρόβλημα και ότι υπήρχε επάρκεια νερού.

Σημειωτέον ότι οι πρόεδροι που απάντησαν ήταν άλλοι εκλεγμένοι με τον δήμαρχο κι άλλοι εκλεγμένοι με την αντιπολίτευση και το συνδυασμό του κ. Παπακυριάκου.

Άλαλα τα χείλη μετά την δημόσια ομολογία των προέδρων. Τι να πουν εξάλλου;

Κλείνοντας κι αυτά τα ευθύβολα, δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στο Δημοτικό Συμβούλιο Σικυωνίων.

Εκεί έχουμε το παράδοξο της «κερκίδας». Δηλαδή, ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης δεν μπορεί να εμφανιστεί χωρίς κερκίδα στο Δημοτικό Συμβούλιο, αφού σε κάθε στιγμή που χρειάζεται να αντιπαρατεθεί με τη δημοτική αρχή, είτε θα κρυφοκοιτάξει για να πάρει κατεύθυνση, είτε θα του ψιθυρίσουν στο αυτί τι να κάνει, ή όταν νιώσει στριμωγμένος θα φωνάξουν, θα χειροκροτήσουν μέχρι και όρθιοι θα χειρονομούν για να ενισχύσουν το ηθικό του αρχηγού.

Στα τόσα χρόνια που παρακολουθώ δημοτικά συμβούλια είναι η πρώτη φορά που βλέπω επικεφαλής παράταξης να μην μπορεί να λειτουργήσει χωρίς κερκίδα και οπαδούς!

Μάλιστα, στο τελευταίο ΔΣ εφαρμόστηκε η νέα μέθοδος της παρακώλυσης του ομιλητή της Δημοτικής Αρχής, αφού συστηματική την ώρα που μιλούσε ο δήμαρχος ή κάποιος αντιδήμαρχος, η «κερκίδα» φωνασκούσε ώστε να καλύπτει τη φωνή των αιρετών.

Αλλά το πλέον ακραίο που συνέβη στο τελευταίο ΔΣ ήταν την ώρα που Δημοτική Σύμβουλος της παράταξης του κ. Πιστεύου βρισκόταν σε έντονο διαπληκτισμό με τον δήμαρχο, ο επικεφαλής της έγειρε προς την «κερκίδα» για να πάρει το «σήμα» της σιωπής με την προσεκτική τοποθέτηση του δαχτύλου του «κόουτς» μπροστά από το στόμα του.

Κι έτσι ο επικεφαλής (με ή χωρίς εισαγωγικά) παρέμεινε σιωπηλός και αμέτοχος στην αντιδικία της συμβούλου του, χωρίς να την υπερασπιστεί, μέχρι το επεισόδιο να λήξει!

Μιλάμε για πυγμή πολιτικού ανδρός, όχι αστεία!

Γιώτα Χρ. Αθανασούλη