Ένα έργο τέχνης γεννημένο από συνεργασία, αγάπη για την τέχνη και βαθιά πίστη στη δύναμη της κοινότητας

Δεκατρείς ημέρες καλλιτεχνικής δημιουργίας, έμπνευσης και χαράς χρειάστηκαν για να μεταμορφωθεί ένας τοίχος στο Δερβένι Κορινθίας σε ένα ζωντανό έργο τέχνης, που ανανέωσε την όψη της γειτονιάς και άγγιξε τις καρδιές των κατοίκων. Πίσω από την πρωτοβουλία αυτή βρίσκεται η ζωγράφος Ελένη Μουσή, η οποία σε συνεργασία με τους ιδιοκτήτες του χώρου, Ηλία Σοκορέλο και Μαίρη Καστελιώτη, δημιούργησε μια εικαστική παρέμβαση.

Η εμπιστοσύνη των ιδιοκτητών και η γενναιοδωρία τους –καθώς ανέλαβαν το κόστος των χρωμάτων και προσέφεραν τον τοίχο τους για την υλοποίηση της ιδέας– στάθηκαν θεμέλιο για την υλοποίηση ενός ιδιαίτερου έργου, σε ένα σημείο όχι και τόσο εύκολο. Ο τοίχος είχε κλίση, μεγάλο ύψος και ανάγλυφη επιφάνεια, γεγονός που απαιτούσε τεχνική ευελιξία και υπομονή.

Ωστόσο, όπως επισημαίνει η δημιουργός, το αποτέλεσμα την δικαίωσε: «Η γειτονιά ομόρφυνε, το Δερβένι απέκτησε ένα νέο σημείο αναφοράς και όλοι μαζί –μεγάλοι και μικροί– καταφέραμε κάτι που στην αρχή φάνταζε δύσκολο». Κατά τη διάρκεια της δημιουργικής διαδικασίας, παιδιά από τη γειτονιά συμμετείχαν ενεργά, βάζοντας και αυτά το δικό τους «λιθαράκι» στη συλλογική προσπάθεια. «Η χαρά τους ήταν η μεγαλύτερη ανταμοιβή», σημειώνει η Ελένη Μουσή.

Η υποστήριξη δεν σταμάτησε εκεί. Πολύτιμη ήταν και η βοήθεια του συζύγου της, Παναγιώτη Παππά, υδραυλικού στο επάγγελμα, ο οποίος τη βοήθησε στα υψηλότερα σημεία της τοιχογραφίας, όπου η ίδια, λόγω υψοφοβίας, δυσκολευόταν να φτάσει. Τα χρώματα προμηθεύτηκαν από το κατάστημα του Στέφανου Χαντζημάρκου, στηρίζοντας έτσι την τοπική επιχειρηματικότητα.

Η ανταπόκριση του κοινού ήταν συγκινητική: φίλοι, γείτονες και κάτοικοι της περιοχής έσπευσαν να εκφράσουν τον θαυμασμό και τη στήριξή τους μέσα από δεκάδες σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα. Λόγια θαυμασμού, συγχαρητήρια, φωτογραφίες και θετικά emoji κατέκλυσαν τις σχετικές αναρτήσεις, με κοινό παρονομαστή τη λέξη: «Υπέροχο».

Η τοιχογραφία στο Δερβένι δεν είναι απλώς μια καλλιτεχνική πράξη. Είναι ένα παράδειγμα του πώς η τέχνη μπορεί να γίνει αφορμή για διάλογο, σύμπραξη και θετική αλλαγή στον δημόσιο χώρο. Είναι ένα «μικρό θαύμα», όπως το χαρακτηρίζει η δημιουργός του, που δείχνει ότι όταν υπάρχει διάθεση και συνεργασία, ακόμα και ένας τοίχος μπορεί να γίνει καμβάς ελπίδας και ομορφιάς.

Με χαρακτηριστική σεμνότητα, η Ελένη Μουσή κλείνει την ανάρτησή της λέγοντας: «Τα λέμε στον επόμενο τοίχο». Ένα μήνυμα συνέχειας, με όραμα και χρώμα. Συγχαρητήρια!