Η Σχολή ΑΧΕΠΑΝΣ φιλοξένησε την 1η Γιορτή Συλλόγων με επίκεντρο την παράδοση και το συλλογικό πνεύμα – Μπήκαν τα θεμέλια για έναν θεσμό που μπορεί να ξεπεράσει τα όρια της Κορινθίας

Το Βέλο, η ιστορική κωμόπολη της Κορινθιακής γης, η έδρα του πρώην Δήμου Βέλου, έζησε ένα από τα πιο ζωντανά, αυθεντικά και ελπιδοφόρα πολιτιστικά γεγονότα των τελευταίων ετών. Η 1η Γιορτή Συλλόγων του Δήμου Βέλου-Βόχας, που πραγματοποιήθηκε στον εμβληματικό χώρο της Σχολής ΑΧΕΠΑΝΣ, ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Ένας χώρος γεμάτος μνήμες, μετατράπηκε σε σκηνή ζωντανής λαογραφικής αφήγησης, με χρώματα, αρώματα, γεύσεις, μουσικές και – πάνω απ’ όλα – ανθρώπους.

Η εκδήλωση υπήρξε ένας προσεγμένος ύμνος στην πολιτιστική κληρονομιά, ένα πάντρεμα της παράδοσης με το παρόν και αναμφίβολα έθεσε τις βάσεις για έναν θεσμό με προοπτική και μέλλον. Ένα πολύτιμο πολιτιστικό αποτύπωμα που μπορεί και πρέπει να μετουσιωθεί σε τουριστική ταυτότητα για τον Δήμο Βέλου-Βόχας.

Οι πολιτιστικοί σύλλογοι του Δήμου Βέλου-Βόχας, με μεράκι και σεβασμό, παρουσίασαν έναν λαογραφικό πλούτο που κόβει την ανάσα: φορεσιές, υφαντά, παραδοσιακά σκεύη, φωτογραφικά τεκμήρια και εργαλεία του χθες. Κάθε περίπτερο, μια ζωντανή αφήγηση. Κάθε αντικείμενο, ένα κεφάλαιο της συλλογικής μνήμης.

Το κοινό απόλαυσε παραδοσιακές γεύσεις, γλυκές και αλμυρές λιχουδιές, τοπικά φρούτα, ροφήματα και ποτά, όλα προσφορά των συλλόγων και των φορέων που συμμετείχαν στην γιορτή. Η φιλοξενία ήταν συγκινητική – όχι μόνο υλική αλλά και συναισθηματική. Ήταν μια αναπόληση στο χθες, μια ελπίδα για το αύριο.

Η βραδιά κορυφώθηκε με παραδοσιακούς χορούς από κάθε σύλλογο, συνοδεία ζωντανής δημοτικής ορχήστρας. Ο κόσμος δεν έμεινε απλός θεατής παρά συμμετείχε ενεργά: τραγούδησε, χόρεψε, γλέντησε, συγκινήθηκε. Η πολιτιστική συνείδηση μετατράπηκε σε συλλογικό βίωμα, με χιλιάδες επισκέπτες να μετατρέπουν το Βέλο σε επίκεντρο πολιτιστικής ανάτασης.

Παράλληλα, ο πλούσιος μπουφές – προσφορά του Δήμου Βέλου-Βόχας – ενσάρκωσε την ελληνική και ειδικότερα τη βοχαΐτικη έννοια της φιλοξενίας. Αντικριστά ψητά, μεζέδες, πίτες και γλυκά, ντόπιες γεύσεις: η νοστιμιά της παράδοσης συνάντησε τη γενναιοδωρία του τόπου.

Μια πολιτιστική επένδυση με ορίζοντα

Όσα συνέβησαν στο Βέλο δεν ήταν αποτέλεσμα τύχης. Ήταν καρπός οράματος, συνεργασίας και πίστης στη λειτουργία του πολιτισμού ως μοχλού κοινωνικής συνοχής και ανάπτυξης.

Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στον καθηγητή Νίκο Πουλόπουλο, Πρόεδρο του Κέντρου Τεχνών, εμπνευστή της διοργάνωσης, για τη διορατικότητα, την επιστημονική ευαισθησία και την εμμονή του στην αυθεντικότητα. Η παρουσία του εγγυάται πως το πολιτιστικό αποτύπωμα του Βέλου δεν θα είναι επιφανειακό, αλλά βαθύ, διαρκές και ανταποδοτικό για την τοπική κοινωνία.

Ακόμη περισσότερα συγχαρητήρια αξίζουν στον Δήμαρχο Βέλου-Βόχας Θανάση Μανάβη, που σε μια περίοδο σύνθετων προβλημάτων, δεν υπαναχώρησε στην εύκολη λύση της αδράνειας. Αντιθέτως, επένδυσε στον πολιτισμό, δίνοντας το στίγμα ότι η αυτοδιοίκηση μπορεί να λειτουργεί με όραμα και αρχές.

Σημαντική υπήρξε και η συνεισφορά του αντιδημάρχου Διοικητικής Αναδιάρθρωσης
& Τουρισμού & κατά τόπον αντιδημάρχου Δ.Ε. ΒέλουΧρήστου Αγγελόπουλου καθώς και της αντιδημάρχου Κοινωνικής Πολιτικής Ελευθερίας Παπαλέκα, των οποίων η οργανωτική μέριμνα φάνηκε στη λεπτομέρεια, στην αισθητική και στην πληρότητα της εκδήλωσης.

Πάνω από όλα, ένα τεράστιο μπράβο σε όλους τους συλλόγους και τους φορείς που συμμετείχαν, αναδεικνύοντας ότι ο πολιτισμός δεν είναι υπόθεση κάποιων λίγων «ειδικών», αλλά συλλογικό βίωμα και κοινή ευθύνη.

Από τη μνήμη στο μέλλον

Η 1η Γιορτή Συλλόγων ήταν ένα πολιτιστικό προσκλητήριο, ένα κάλεσμα επιστροφής στις ρίζες με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον. Έθεσε τα θεμέλια για ένα θεσμό που μπορεί να ενταχθεί δυναμικά στον πολιτιστικό και τουριστικό χάρτη της Πελοποννήσου, προσελκύοντας δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες, μελετητές, λάτρεις της παράδοσης.

Στο χώρο της ΑΧΕΠΑΝΣ πάνω από 2000 άνθρωποι περιηγήθηκαν, έφαγαν, ήπιαν, γέλασαν, διασκέδασαν, έμαθαν, χόρεψαν, τραγούδησαν. Αυτό έχει μια τεράστια προστιθέμενη αξία που μπορεί να αυξηθεί με γεωμετρική πρόοδο κάθε χρονιά από δω και πέρα.

Το Βέλο απέδειξε ότι όταν ενώνονται η αυθεντικότητα με τον επαγγελματισμό και η παράδοση με τη γνώση, τότε ο πολιτισμός γίνεται ισχυρή δύναμη.

Η μνήμη γίνεται εμπειρία.
Η εμπειρία γίνεται ελπίδα.
Και η ελπίδα, γίνεται το θεμέλιο για κάτι μεγαλύτερο, ομορφότερο, σπουδαιότερο.

Συγχαρητήρια και πάλι σε όλες και όλους!

Γιώτα Χρ. Αθανασούλη