Δέκα ημέρες μετά την επέτειο θανάτου του αγαπημένου του Frank Zappa και στα 66 του χρόνια, ο Κώστας Καραμπέτσος – ή Avesalom – ο εμβληματικός ροκάς του Κιάτου, ο άνθρωπος που ταύτισε το όνομά του με τη Rock Synantisi Kiatou, έκανε τη δική του μεγάλη απόδραση και μας άφησε αποσβολωμένους.

Η είδηση του θανάτου του, που έγινε γνωστή πριν από λίγες ώρες, έπεσε σαν κεραυνός στην τοπική κοινωνία και βύθισε στο πένθος όσους τον γνώρισαν, τον αγάπησαν, συμπορεύτηκαν μαζί του. Δεν βρίσκω λόγια να περιγράψω το βάρος αυτής της απώλειας.

Γνώρισα τον Κώστα το 1994, στην πρώτη μου δημοσιογραφική δουλειά. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον τρόπο που ξεκαρδιζόταν στα γέλια όταν, ύστερα από δέκα και δώδεκα ώρες συνεχούς δουλειάς, το μυαλό μου «κόλλαγε» και έγραφα ξανά και ξανά την ίδια λέξη λάθος. Εκείνα τα γέλια, αυθόρμητα και αληθινά, ήταν κομμάτι του χαρακτήρα του: ελαφρότητα χωρίς επιπολαιότητα, χιούμορ χωρίς κακία.

Αργότερα συνεργαστήκαμε στην παραγωγή του βιβλίου του Rock made in Kiato, ενός μοναδικού έργου καταγραφής της τοπικής – και όχι μόνο – ροκ σκηνής. Ένα βιβλίο που δεν γράφτηκε απλώς, αλλά χτίστηκε με μεράκι, μνήμη και βαθιά αγάπη για τη μουσική και τους ανθρώπους της.

Με τον ίδιο τρόπο, βήμα βήμα και σχεδόν αποκλειστικά με προσωπική εργασία, δημιούργησε και κάτι ακόμη μοναδικό για τα ελληνικά δεδομένα: τη Rock Synantisi Kiatou. Δεκαεπτά χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας, δεκαεπτά χρόνια που σημάδεψαν την ελληνική ροκ σκηνή. Ποιος δεν την περίμενε κάθε χρόνο; Ποιος δεν αγωνιούσε να ακούσει το line up, να μετρήσει τις μέρες, να βρεθεί εκεί;

Δεν θα ξεχάσω ποτέ την καθαρότητα της σκέψης του, τον «αιώνιο νέο» που κουβαλούσε μέσα του, την απέραντη αγάπη του για τη λατρεμένη του Σίσσυ, για την οικογένειά του, για το ροκ. Τη βαθιά του σχέση με τη μουσική και το τραγούδι, τον ανατρεπτικό τρόπο με τον οποίο έβλεπε τον κόσμο, τον καυστικό λόγο που πάντα τον συνόδευε και τον χαρακτήριζε.

Τώρα, τα λόγια σκαλώνουν. Δεν βγαίνουν. Μένουν κάπου ανάμεσα στο μυαλό και στο στόμα. Και δεν μπορώ να μη σκέφτομαι τι θα έλεγε ο ίδιος για να σαρκάσει αυτή την περίσταση, πώς θα έβρισκε τον τρόπο να κάνει χιούμορ ακόμη και με το πιο βαρύ, με το πιο οριστικό…

Για το ποιος πραγματικά ήταν, ίσως είναι σωστό να αφήσουμε τον ίδιο να μιλήσει. Να ακουστεί η φωνή του μέσα από το βιογραφικό του, όπως ο ίδιος το κατέγραψε στο βιβλίο του. Γιατί ο Κώστας Καραμπέτσος δεν ήταν μόνο αυτό που είδαμε, αλλά κυρίως ήταν αυτό που επέλεξε να αφήσει πίσω του.

Το βέβαιο είναι ότι έζησε κατά τον δαίμονα εαυτού.

«Κώστας Δημ. Καραμπέτσος (Avesalom)

Γεννήθηκε το 1960, μένει μόνιμα στην Αρχαία Σικυώνα και είναι καλλιεργητής εσπεριδοειδών και πυρηνόκαρπων προϊόντων. Ασφαλισμένος στον ΟΓΑ, περιμένει με αγωνία να βγει στη σύνταξη για να γράψει ένα βιβλίο με θέμα «πικρές μεζέδες για συνταξιούχους». Οι πρώτες προσπάθειες με τη μουσική έγιναν με βελόνες πλεξίματος, μ’ αυτό τον τρόπο μάθαινε ντραμς. Αποτυχία. Η δεύτερη έγινε με μια κιθάρα επίσης αποτυχία.

Το όνειρό του να γίνει rock star απομακρύνθηκε όταν πέρασε οντισιόν στους Mothers of invention, όπου ο Frank Zappa πολύ κομψά του πρότεινε να κόψει εισιτήρια στα live!

Ανήσυχο πνεύμα ο Κώστας, προσπάθησε να κάνει καριέρα στο ραδιόφωνο, στην αρχή στο ΡΟΔΟΝ FM και μετά στον ROCK FM ενώ είχε βλέψεις για το RADIO-CAROLINE. Αφού συνωμότησε όλο το σύμπαν εις βάρος του βολεύτηκε στο τοπικό ραδιόφωνο.

Επόμενη κίνησή του, ένα όνειρο από τα παιδικά του χρόνια, ήταν να αρθρογραφεί στον N.M.E., UN CUT στο SONIC ή R’n’R magazine. Τζίφος και εδώ!! Και ξαναβολεύτηκε στο τοπικό τύπο!

Το ’94 συμμετείχε στην ταινία μικρού μήκους «Η ΚΑΡΕΚΛΑ» η οποία προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Δράμας, οι ελπίδες για μια καριέρα στο Hollywood φούντωσαν, ώσπου του ήρθε η πρόταση να παίξει στο reality του ΟΖΥ που μετέδιδε το MTV, κάνοντας τη νυχτερίδα για τις ανάγκες του show! Δεν αποδέχθηκε αυτή τη δελεαστική πρόταση!

Το όνειρό του ήταν να διοργανώσει ένα rock wave ή ένα LOLAPALOOZA σε ένα κτήμα 10 στρεμμάτων, αλλά ο τετράνυχος καραδοκούσε με συνέπεια να προσβληθούν τα groups.

Έτσι λοιπόν, εξ’ ανάγκης διοργάνωσε mini festival στα πλαίσια γαμήλιων τελετών, με garage σχήματα, που για το καλορίζικο έφτυναν τη νύφη και το γαμπρό!

Ο Κώστας παραμένει ατάλαντος στη μουσική, δεν γνωρίζει το πεντάγραμμο και κανένα μουσικό όργανο, που αρέσουν όμως τα φασόλια με χόρτα, τα μπαχαρικά, πίνει νερό μόνο από το πηγάδι του συνεταιρισμού (με ελεγχόμενα μικρόβια) παρακολουθεί τα μουσικά γεγονότα μέσω δορυφόρου και ενίοτε επεμβαίνει όταν χρειαστεί».

Αντίο φίλε Κώστα… R.I.P.

Γιώτα Χρ. Αθανασούλη