Γράφει ο Τάσος Καλαντζής*

Σε μια περίοδο που φαίνεται πως η πολιτική τάξη προσπαθεί, όλο και πιο συχνά, να δείξει το ενδιαφέρον της για τη νέα γενιά, παρατηρούμε με ιδιαίτερη προσοχή την εμφάνιση πρωτοβουλιών που στόχο έχουν -όπως λέγεται- να ενισχύσουν τη νεανική συμμετοχή στα κοινά. Ωστόσο, δεν είναι λίγες οι φορές που διαπιστώνουμε πως το ενδιαφέρον αυτό απέχει σημαντικά από την ουσία.
Πιο συγκεκριμένα, η συμμετοχή των νέων στα κοινά είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη της δημοκρατίας και την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής. Παρατηρούνται τελευταία, όμως, πρωτοβουλίες που αφορούν τη νεολαία και ξεκινούν από τα σχολεία, αξιοποιώντας μαθητές που αντί να τους ενθαρρύνουν να συμμετέχουν δημοκρατικά και ισότιμα τους δείχνουν τον δρόμο της “αριστείας”.
Με αυτή τη λογική, δεν καλλιεργούμε δημοκρατική συνείδηση. Αντίθετα, ενισχύουμε την αντίληψη ότι η συμμετοχή στη δημόσια ζωή είναι κάτι που κερδίζεται με βάση τις βαθμολογίες και όχι μέσω της αξίας της ψήφου και της ελεύθερης επιλογής. Το να προτάσσουμε την “αριστεία” και τα αποτελέσματα των εξετάσεων σε θέματα που αφορούν τη συμμετοχή των νέων στην πολιτική μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνα μονοπάτια τη Δημοκρατία μας.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθεί και κάτι άλλο σημαντικό, ότι στη χώρα μας λειτουργούν ήδη Δημοτικά Συμβούλια Νέων -συμβούλια με εκλεγμένους εκπροσώπους, θεσμικό πλαίσιο και δράσεις με εστίαση στα πραγματικά ζητήματα που αφορούν τους νέους συνολικά. Είναι, επομένως, άδικο και πολιτικά ατελές μια μαθητική πρωτοβουλία -καλοδεχούμενη ως τέτοια- να παρουσιάζεται δημόσια ως υποκατάστατο του ευρύτερου χώρου της νεολαίας.
Ας γίνει ξεκάθαρο πως δεν τίθεται καμία αντίθεση προς οποιαδήποτε καλοπροαίρετη πρωτοβουλία. Κάθε δράση που ενισχύει τη συμμετοχή των νέων στον δημόσιο διάλογο είναι θετική. Ωστόσο, αυτό που μας απασχολεί είναι η εργαλειοποίηση της νεολαίας: η τάση να παρουσιάζεται η “φωνή των νέων” με τρόπο προσεκτικά σκηνοθετημένο και συχνά κατευθυνόμενο.
Η νέα γενιά δεν είναι εργαλείο επικοινωνίας -ούτε δεξαμενή εντυπώσεων για πολιτική αναγνώριση. Ο σεβασμός προς εμάς τους νέους ξεκινά όταν μας εμπιστεύονται και μας ακούν ως ισότιμο εταίρο στον σχεδιασμό πολιτικών. Χωρίς προσχήματα, χωρίς υποκατάστατα, χωρίς μεταμφιέσεις. Τα Δημοτικά Συμβούλια Νέων σε όλη την Ελλάδα, έχουν αποδείξει ότι η πραγματική εκπροσώπηση της νέας γενιάς χτίζεται από τη βάση, με δημοκρατία, με διαφάνεια και με συνεχή διάλογο.
Κλείνοντας, η νεολαία δεν ζητά ρόλο, τον έχει ήδη. Αυτό που έχει ανάγκη, όμως, είναι ένα ώριμο πλαίσιο λειτουργίας ενός τόσο σπουδαίου θεσμού, όπως τα Δημοτικά Συμβούλια Νέων. Είναι χρέος του κράτους να προχωρήσει άμεσα στη δημιουργία ενός σταθερού και ώριμου πλαισίου λειτουργίας των Δημοτικών Συμβουλίων Νέων, ώστε να βοηθήσει περισσότερους Δήμους να προσχωρήσουν στην ίδρυση ΔΗ.ΣΥ.Ν.
Εκείνο που διεκδικούμε, λοιπόν, είναι να μην μας αφαιρούν τον ρόλο και τον λόγο με εμβόλιμες πρωτοβουλίες που συγχέουν το περιεχόμενο με τη μορφή. Η φωνή των νέων δεν έχει ανάγκη από θεσμικά περιτυλίγματα. Έχει ανάγκη από χώρο, ειλικρίνεια και εμπιστοσύνη.
* Ο κ. Τάσος Καλαντζής είναι πολιτικός επιστήμονας, ειδικός σύμβουλος του Δημάρχου Σικυωνίων και Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Νέων Σικυωνίων.
Κατηγορίες:ΑΠΟΨΕΙΣ
















