Της Γιώτας Αθανασούλη*

Μεγάλη φασαρία ξέσπασε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του δήμου Βέλου-Βόχας για την αναφορά του δημάρχου Αννίβα Παπακυριάκου στον σχεδιασμό λειτουργίας μιας μονάδας αφαλάτωσης στο Βραχάτι. Ακόμα δεν την είδαμε, που λέει και η παροιμία, κι άρχισαν οι διαφωνίες, οι αντιρρήσεις και οι εξακοντισμοί.
Η διαχείριση του νερού στον διψασμένο δήμο Βέλου-Βόχας είναι ένα τεράστιο ζήτημα, το οποίο δεν αμφιβάλλει κανείς ότι είναι πολυπλόκαμο και περιλαμβάνει δράσεις πολύ απλές και εύκολες στην εφαρμογή τους, όπως ο εμπλουτισμός του υδροφόρου ορίζοντα μέσω μικρών φραγμάτων ανάσχεσης στον ποταμοχείμαρρο Ζαπάντη, η ορθή χρήση του νερού του ΑΟΣΑΚ, ο επιστάμενος και συνεχής έλεγχος για την αποφυγή διαρροών, κ.ά.
Ένας μακρόπνοος σχεδιασμός όμως είναι οπωσδήποτε απαραίτητος, αφού κάποια στιγμή πρέπει να μπουν οι βάσεις για τη δημιουργία ενός πραγματικού σχεδίου για την εξασφάλιση των υδάτινων πόρων που χρειάζεται ο δήμος Βέλου-Βόχας. Αυτό βέβαια προϋποθέτει την καλή γνώση των Σχεδίων Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Βορείας Πελοποννήσου, των οποίων τα παραρτήματα περιλαμβάνουν και τις προτεινόμενες λύσεις.
Τα Σχέδια αυτά συντάχθηκαν από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και αποτελούν τη βάση πάνω στην οποία πρέπει να στηριχθεί ο όποιος προγραμματισμός έργων και παρεμβάσεων. Όποιος κάνει τον κόπο να τα μελετήσει θα διαπιστώσει ότι το σύνολο της βόρειας παραλιακής ζώνης της Κορινθίας και κυρίως της πεδιάδας της Βόχας, είναι αυστηρά απαγορευτικό για τη χρήση γεωτρήσεων για νερό ανθρώπινης κατανάλωσης, λόγω της επιβάρυνσης της οποίας υφίσταται από νιτρικά, λιπάσματα και άλλα, απότοκα όλα της εντατικής καλλιέργειας ετών.
Τα Σχέδια σαφώς προσανατολίζουν όλες τις παραλιακές κοινότητες στις τρεις υδρολογικές λεκάνες της Αλέας, της Στυμφαλίας και του Φενεού, προκειμένου να εξασφαλίσουν νερό. Ακόμη και εκεί όμως προβλέπουν παρεμβάσεις ήπιες που δεν θα επιβαρύνουν τον υδροφόρο ορίζοντα, δεν θα διαταράξουν την οικολογική ισορροπία και προκρίνουν λύσεις και έργα που διαχειρίζονται και εκμεταλλεύονται τα επιφανειακά αναβλύζοντα ή ρέοντα ύδατα. Η λύση των γεωτρήσεων ακόμη κι εκεί απορρίπτεται. Μάλιστα, στα Σχέδια θεωρείται πολύ σημαντική η ύπαρξη του φράγματος του Ασωπού και η διαχείρισή του, τόσο για ύδρευση όσο και για άρδευση.
Ωραία, βέβαια όλα αυτά, μοιάζουν με ευκαιρίες για τις οποίες επιβάλλεται να ληφθεί μια πολιτική απόφαση που θα προσανατολίζει με σαφήνεια τις μελλοντικές κινήσεις του δήμου Βέλου-Βόχας. Όμως, η ύπαρξη αυτών των σχεδίων και ένας μακρόπνοος σχεδιασμός για την αξιοποίηση του φράγματος του Ασωπού, δεν μπορούν να αποκλείσουν την ταυτόχρονη εξέταση και άλλων εναλλακτικών λύσεων που λίγο έως πολύ θα βοηθήσουν στην αντιμετώπιση του προβλήματος της λειψυδρίας.
Επομένως σ’ αυτό το πλαίσιο η συζήτηση και για μια μικρή μονάδα αφαλάτωσης στο Βραχάτι, κατά την άποψή μου πάντα, είναι τόσο διαχρονική και επίκαιρη όσο αναγκαία και επιτακτική όσο είναι η συζήτηση για τη δημιουργία των κλειστών αγωγών του φράγματος Ασωπού, ή η μελέτη μεταφοράς νερού από τη Στυμφαλία.
Εξάλλου, αν ερμήνευσα σωστά τα λεγόμενα του δημάρχου Βέλου-Βόχας Αννίβα Παπακυριάκου στη συνέντευξη που παραχώρησε στο vrachati.gr, αυτό που αναφέρεται είναι ότι η δημοτική αρχή εξετάζει όλες τις πιθανές λύσεις και μεταξύ αυτών είναι και η αφαλάτωση.
Αυτό, κατά τη γνώμη μου, αποτελεί ένα βήμα προόδου, γιατί επιτέλους στο τραπέζι μπαίνει το ζήτημα του νερού σοβαρά και εξετάζονται όλες οι πιθανές λύσεις για την αντιμετώπισή του. Παράλληλα, το επισημαίνω και το υπογραμμίζω διπλά, πρέπει να δρομολογηθούν οι μικρές και ανέξοδες λύσεις που αποσκοπούν στη διαχείριση των υδάτων στην περιοχή. Δεν έχουμε άλλο την πολυτέλεια να αφήνουμε πολύτιμο νερό να καταλήγει στη θάλασσα.
Η συζήτηση πρέπει να ανοίξει σοβαρά και επίμονα, η ατζέντα πρέπει να διαμορφωθεί και να περιέχει όλες τις πιθανές λύσεις: Αφαλάτωση, φράγμα Ασωπού, νερό Στυμφαλίας, διαχείριση υδάτων των μικρών ρεμάτων της περιοχής σε χρονιές πολυομβρίας, καθημερινή επισταμένη διαχείριση για τον περιορισμό των απωλειών (υπερχειλίσεις δεξαμενών και διαρροές δικτύων που πλημμυρίζουν τους δρόμους είναι ανεπίτρεπτα).
Ο δήμαρχος Βέλου-Βόχας, πολύ ορθά έβαλε τα ζητήματα στο τραπέζι. Τώρα είναι η ώρα να ανταποκριθούν όλοι οι φορείς, οι ενεργοί δημότες, αλλά και οι δημοτικές παρατάξεις στο Δημοτικό Συμβούλιο, σ’ αυτό το άνοιγμα και να διευρυνθεί η διαβούλευση ώστε να προκύψουν συμπεράσματα, να παρθούν αποφάσεις και να δρομολογηθούν λύσεις.
Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν…
- Η Γιώτα Αθανασούλη είναι εκδότρια της εφημερίδας μας
Κατηγορίες:ΑΠΟΨΕΙΣ, ΔΗΜΟΣ ΒΕΛΟΥ-ΒΟΧΑΣ