Ο κρίσιμος Ιούνιος του 1827: Τι απαντά ο Κολοκοτρώνης στους κυβερνητικούς από το Τρανό Ζευγολατιό της Βόχας (Μέρος Β΄)

By gnomipoliton on 11/06/2020 • ( 1 σχόλιο )

Οι τρεις επιστολές του Γέρου του Μοριά με ημερομηνία 11 Ιουνίου 1827 – Οδηγίες στρατηγικής – Τι απαιτούν οι κυβερνητικοί από τον Αρχιστράτηγο – Τι ζητά αυτός από τη Διοίκηση

Αφήσαμε στο τέλος της χθεσινής αναφοράς μας, το Γέρο του Μωριά στο Τρανό Ζευγολατιό της Βόχας, έχοντας μόλις παραλάβει την επιστολή του Βασίλη Πετιμεζά που τον πληροφορεί ότι ο Ιμπραήμ κινείται προς το Μέγα Σπήλαιο. Ξημερώνει 11 Ιουνίου 1827 και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης δεν αφήνει στιγμή να πάει χαμένη. Στέλνει πανομοιότυπες επιστολές με σαφείς διαταγές στο γιο του Γενναίο και τον στρατηγό Πλαπούτα.

«Προς τον Γενναίον στρατηγόν Δ. Πλαπούταν

Άμα λάβεις την παρούσα μου διατάττεσαι να παραλάβης τους υπό την οδηγίαν σου στρατιώτας και να περάσεις εις την Καρύταιναν να σταθής στα μέρη Βαλτεσινίκου ή Αγριδοκάρνεσα ή όπου καλλίτερον συμφέρει δια να παρατηρήτε τα κινήματα των εχθρών οίτινες ως πληροφορούμεθα έχουν σκοπόν από Τριπολιτζάν να μεταβούν εις Πάτρας, και να διατάξης του Λιοδιορίσιους στρατιώτας να έλθουν όσο τάχιστα, όπου και η Γενναιότης σας· διατάττω ομοίως και τον υιόν μου Γενναίον να έλθη και εκείνος με τους Βουνήσιους, Καμπίσιους και πέρα Μερίσιους να ενωθήτε, ώστε αν τωόντι δοκιμάσουν οι εχθροί να διαβούν εκείθεν, συνενοούμενος μετά του στρατηγού Βασίλη Πετιμεζά όστις ευρίσκεται εις Λυκούριαν ή Παγκράτι, να τους κτυπήσετε· ηξεύρετε εκ πείρας, ότι όταν δεν εκστρατεύση ο Ιμπραΐμης αυτοπροσώπως, πάντοτε νικούνται οι εχθροί, διά τούτο προθυμήθητε να βαλθή με όλην τη δυνατήν ταχύτηταν εις τέλεσιν η διαταγή μου αύτη, δια να μην περάσουν ανεπηρέαστοι οι εχθροί. Προπάντων δε θέλετε λάβει μέτρα να διορίσετε τας αναγκαίας περί την Τριπολιτζάν φυλακάς δια να μην κινηθούν οι εχθροί κατά την Καρύταινα.

Την 11 Ιουνίου 1827 Βόχα. Ο Γενικός Αρχηγός της Πελοποννήσου Θ. Κολοκοτρώνης».

Οι παράλογες απαιτήσεις της Διοίκησης

Την ίδια εκείνη ημέρα, 11 Ιουνίου 1827, ο Γέρος του Μοριά έχει να αντιμετωπίσει και μια εντελώς διαφορετική υπόθεση. Οι Κωλέττης, Σκούφος, Σπηλιάδης και Θεαγένης τον καλούν να παρατήσει το πεδίο της μάχης και να παρουσιαστεί για να απολογηθεί για ένα χρέος που είχε ο γιος του, Πάνος, ο οποίος είναι νεκρός, από τον Νοέμβριο του 1824, δηλαδή εδώ και τρία περίπου χρόνια!

Με περισσή ψυχραιμία και νηφαλιότητα, κι ενώ γνωρίζει πόσο κρίσιμο για τη σωτηρία της Επανάστασης είναι να αποκρουστεί ο Ιμπραήμ στο Μέγα Σπήλαιο, στέλνει την απάντησή του στη «Διοίκηση»….

«Έλαβον το από τις 9 του παρόντος έγγραφόν σας και ίδον ότι μόνον δεκατριών ημερών διορίαν μοι δίδεται δια να εκπληρώσω την υπόσχεσίν μου να απολογηθώ τακτικώς. Η διορία αύτη, κύριοι, ως προς τας περιστάσεις της πατρίδος, αι οποίαι, ως γενικού αρχηγού της Πελοποννήσου με έχουν περικυκλώσει, δεν είναι ανάλογος. Διότι μάλιστα το μακρυνό διάστημα του τόπου του οποίου ευρίσκονται τα κατάστιχα του υιού μου Πάνου, μου φέρνουν όχι ολίγην δυσκολίαν… Δια τούτο ζητώ να μου δοθεί μια διορία, τουλάχιστον ενός μηνός… Η αίτησίς μου αυτή ως διορία, είμαι βέβαιος ότι δεν θέλει αποδοκιμασθή.

Την 11 Ιουνίου 1827. Τρανό Ζευγολατιό της Βόχας. Ο συμπολίτης Θεόδωρος Κολοκοτρώνης».

Η απάντηση του Κολοκοτρώνη στην επιστολή των Κωλέττη, Σκούφο, Σπηλιάδη και Θεαγένη.

Δεν μπορούμε να αφήσουμε ασχολίαστη την κίνηση αυτή της, τότε, ελληνικής κυβέρνησης. Βυθισμένη σ’ έναν εκδικητικό παραλογισμό, ζητά από τον μοναδικό άνθρωπο που μπορεί να οργανώσει την αντίσταση κατά του Ιμπραήμ να εγκαταλείψει το πεδίο της μάχης και να πάει να απολογηθεί για το χρέος του νεκρού γιού του! Ασύλληπτο πραγματικά το μέγεθος της αδιαφορίας για τη σωτήρια της πατρίδας, το μέγεθος του μίσους για τον Κολοκοτρώνη, το μέγεθος της επιπολαιότητας και της επίπλαστης νομιμότητας!

Από την άλλη η ψυχραιμία και η σύνεση του Γέρου του Μοριά που απαντά με σεβασμό και με προφανείς αιτιολογίες ζητά μια μεγαλύτερη πίστωση χρόνου, προφανώς όχι για να βρει τα κατάστιχα του γιου του αλλά για να προλάβει να αντιμετωπίσει τον τουρκικό κίνδυνο….

Και όπως αποδεικνύουν οι περίφημες επιστολές του, όπως τις διέσωσε ο γιος του Γενναίος, λίγες, μόλις, ώρες μετά την απάντηση στην Διοίκηση, ο Γέρος του Μοριά, πιστός στο καθήκον του, απευθύνεται στη Γραμματείαν Πολέμου και την ενημερώνει ότι:

«Προ ολίγου δια της υπ’ αριθμ. 1181 ειδοποίησα τα κινήματα του Ιμπραΐμη, ταύτην δε την ώραν της ημέρας ήλθεν απεσταλμένος επίτηδες Καπετάνιος εκ Καλυβίων Ζαρούχλας, όστις μας ανήγγειλε, ότι ο Ιμπραΐμης εισέβαλεν εις Καλάβρυτα και πολεμεί το Μέγα Σπήλαιον, και ότι το προ ημερών εις την Τριπολιτζάν ελθόν σώμα του επέστρεψε και εκείνο εις Καλάβρυτα και ενώθη μετ’ αυτού· εγώ ως προανέφερον, αναχωρώ δι’ εκεί με όσους Κορινθίους δυνηθώ να παραλάβω, (διότι μ’ όλον ότι έχουν προθυμίαν μεγάλην να εκστρατεύσουν όλοι εν γένει· εμποδίζονται μ’ όλα ταύτα από το διατρίχον περί του Φρουρίου της Ακροκορίνθου…

11 Ιουνίου 1827. Βόχα. Ο Γενναίος Αρχηγός Θ. Κολοκοτρώνης».

Ο Κολοκοτρώνης έφυγε μετά από δύο ή τρεις μέρες από το Ζευγολατιό, γιατί στις 15 Ιουνίου οπότε και είναι η επόμενη επιστολή του γράφει από τη Νεμέα. Φαίνεται ότι τις 2-3 αυτές μέρες συγκέντρωσε Βοχαΐτες και Κορίνθιους, τους οργάνωσε για να τον ακολουθήσουν στην πορεία του προς την ορεινή Κορινθία, το Φενεό και το Μέγα Σπήλαιο, προκειμένου να αποκρούσει τον Ιμπραήμ.

Στο επόμενο μέρος, στις 15 Ιουνίου, θα δούμε τι έγραφε στο Στρατηγό Πλαπούτα για τη στρατολόγηση των ανδρών και τον Ιμπραήμ και ποιες διαταγές έδινε για την οργάνωση της αντίστασης!

Έρευνα-Κείμενα-Επιμέλεια: Γιώτα Χρ. Αθανασούλη

Πηγές: