Ο αξεπέραστος μαέστρος Δημήτρης Μητρόπουλος ανοίγει το αρχαίο θέατρο στο κοινό με Μότσαρτ!

Αυτός που λάτρευε τη φύση αντιπαθούσε την ιδέα της μουσικής στο ύπαιθρο. «Διασπάται η προσοχή του ακροατή» έλεγε. Στον Δημήτρη Μητρόπουλο εντούτοις οφείλουμε τις πρώτες εκδηλώσεις στα αρχαία ελληνικά θέατρα.

Το Σεπτέμβριο του 1937, ένα χρόνο πριν την πρώτη παράσταση στην Επίδαυρο, γεννήθηκε το πρώτο υποτυπώδες ελληνικό φεστιβάλ μουσικής. Το ατμόπλοιο «Λέσβος» μετέφερε την ορχήστρα και τον αρχιμουσικό, κατά σειρά, στην Κόρινθο, όπου στο αρχαίο θέατρο έπαιξε Βάγκνερ, στη Σικυώνα όπου ο μουσικός δίδαξε Μότσαρτ μέσα σε ένα σύννεφο σκόνης από τις αρχαιολογικές ανασκαφές. Χωριάτες από τα γύρω χωριά αποτελούσαν το μεγαλύτερο μέρος του κοινού. (Στην Επίδαυρο, ενάμισι χρόνο πριν, μια πρώτη συναυλία του Μητρόπουλου είχε δοθεί μπροστά σε 170 Αθηναίους και τους κατοίκους του Λυγουριού).

Στους Δελφούς, τελευταίο σταθμό, ο μουσουργός ερμήνευσε Μπετόβεν. Για να συγκρατήσει την συνοχή της ορχήστρας του ο αρχιμουσικός σάλευε δαιμονισμένα. Από την άκρη της μυτερής, χαρακτηριστικής φαλάκρας του, ως την τελευταία κλείδωση του κορμιού του, αγκάλιαζε ολόκληρος τη μουσική του κλασικού συνθέτη.

Η συναυλία της 12^ης Σεπτεμβρίου 1937 στο αρχαίο θέατρο της Σικυώνας ήταν ένα μοναδικό γεγονός για την τοπική κοινωνία.  Η εφημερίδα «ΚΟΡΙΝΘΙΑ» στην έκδοσή της αφιέρωσε σημαντικό μέρος του πρωτοσέλιδού της για την περιγραφή του γεγονότος. Το άρθρο του Τάσου Χαραλάμπη θα μας ταξιδέψει σε κείνη τη σημαντική μέρα και μας μεταφέρει με το γλαφυρό ύφος του τα γεγονότα. Ας τον απολαύσουμε:

«Αληθινή κοσμοχαλασιά την περασμένη Κυριακή εις το αρχαίον θέατρον της Σικώνος. Ουδέποτε το Κιάτο, πολύ δε περισσότερο το Βασιλικό δεν είχαν δει τέτοια πληθώρα αυτοκινήτων και τέτοια συρροή κόσμου. Από εβδομάδων είχε διαφημίσεως των Αθηναϊκών και τοπικών εφημερίδων ότι την Κυριακή 12 τρέχοντος και ώρα 5 ½ θα εδίδετο συναυλία στο αρχαίο θέατρον της Σικυώνος υπό της συμφωνικής ορχήστρας του Ωδείου Αθηνών, και υπό την διεύθυνσιν του παγκοσμίου φήμης μαέστρου κ. Δ. Μητροπούλου. Την συναυλία διοργάνωση η περιηγητική Λέσχη.

Από το μεσημέρι της Κυριακής πλήθη κόσμου ήρχισαν να ανηφορίζουν προς το Βασιλικόν άλλοι με αυτοκίνητα, άλλοι με σούστες και πολλοί ιεραποστολικώς. Είς τας 4-5 το απόγευμα ήρχισαν να καταφθάνουν εξ Αθηνών, διά πολυτελών αυτοκινήτων, παντός τύπου, οι Αθηναίοι εκδρομείς.

Κατά τας 4 ¼ κατέπλευσεν και ηγκηροβόλησεν πλησίον της εξέδρας Β. Φραντζή το ατμόπλοιον «ΛΕΣΒΟΣ» επί του οποίου επέβαιναν οι λοιποί εκδρομείς και μέλη της περιηγητικής λέσχης.

Από την ώραν αυτήν και ύστερον παρουσιάζεται μεγάλη έλλειψις μεταφορικών μέσων. Όλα τα αυτοκίνητα που ευρέθησαν εις το Κιάτο κατ’ εκείνην τη στιγμήν επιστρατεύονται δια να μεταφέρουν τους εκδρομείς της λέσχης εις το Βασιλικόν. Οι βραδυπορούντες συμπολίται έχουν συναθροισθή έξωθεν της Τραπέζης Αθηνών – εκεί ήτο η αφετηρία των αυτοκινήτων και περιμένουν αυτοκίνητον δια να αναχωρήσουν και αυτοί δια το αρχαίον θέατρον.

Η ώρα είναι 5 απογευματινή και κανένα αυτοκίνητον δεν αναφαίνεται εις τον ορίζοντα. Ο κόσμος αδυμονεί φοβείται μήπως μείνη έξω του νυμφώνος λόγω αργοπορίας. Ο αστυνομικός διευθυντής της πόλεώς μας κ. Κετσέας με την σφυρίκτρα ανά χείρας, με την οποίαν έδιδε το σύνθημα της αναχωρήσεως εις τα αυτοκίνητα και με το μειδίαμα στα χείλη τους καθησυχάζει όλους.

– Παύτε μην κάνετε έτσι, λέγει, όλοι θα πάτε. Είναι είκοσι λεωφορία απάνω, όπου και αν είναι θαρθουν.

Πράγματι εκείνην την στιγμήν εμφανίζεται ένα λεωφορείον, ο κόσμος το καταλαμβάνει εξ εφόδου και προτού προλάβη να σταματίση έχει συμπληρωθή και με το παραπάνου μάλιστα. Εννοείται ότι επικρατεί το δίκαιον του ισχυροτέρου. Αποπειράται λ.χ. ένας να ανέβη επάνω πάει ο άλλος από πίσω τον τραβάει από το σακκάκι και εισέρχεται αυτός πρώτος και καλλίτερος.

Ένα άλλο αυτοκίνητο εγέμισε προτού προλάβει να περάση τη σιδηροδρομική γραμμή. Η περίπτωσις αυτή γίνεται αφορμή να αρχίσουν πολλοί και πολλές να ανέρχονται ιεραποστολικώς και να κάνουν ηρωϊκάς εφόδους κατά των αυτοκινήτων όπου τα συναντούν.

Το Βασιλικό υποδέχεται τους εκδρομείς σημαιοστόλιστο. Το αρχαίο θέατρο είναι χάρμα οφθαλμών. Όσοι δεν έχουν, ή δεν θέλουν να πληρώσουν πενηντόδραχμον δια την είσοδο, είναι ανεβασμένοι ψηλά στην κορυφή του θεάτρου και αποτελούν μια θαυμάσια ζωντανή κορνίζα που πλαισιώνει το μεγαλοπρεπές τοπίον.

Η συναυλία αρχίζει στας 6 περίπου με μισή ώρα καθυστέρηση. Και τούτο διότι άργησε να γίνει η αποβίβασις των επιβατών της «ΛΕΣΒΟΥ». Και πάλιν εστάθη ευμενής ο Αίολος προς τα «παιδιά της λέσχης» διότι εάν τυχόν εξαπέλυε τους ανέμους που ακούουν εις το όνομα Βορηάς ή μαΐστρος, όχι μόνο αποβίβασις δεν θα εγένετο αλλά ήτο ζήτημα εάν θα ηδύνατο η «Λέσβος» να πλησιάσει καθόλου.

Αλλ’ ας επανέλθωμεν εις το αρχαίον θέατρον. Ο Μεγάλος μας μαέστρος κ. Μητρόπουλος έδωσε όλην την ψυχήν του και το μεγάλο του ταλέντο και ενθουσίασε τόσον τους ακροατάς, με την θαυμασίαν εκτέλεσιν, ώστε κατά το τέλος του προγράμματος όρθιοι να τον χειροκροτούν επί πέντε λεπτά συνεχώς. Οι ξένοι εξεφράζοντο ενθουσιωδώς τόσον διά την εκτέλεσιν, όσο και διά την μαγευτικήν θέαν που είχαν εμπρός στα μάτια των.

Ο σκοπός της συναυλίας όστις ήτο η δημιουργία τόσον εσωτερικής όσο και εξωτερικής τουριστικής κινήσεως επέτυχε καθ’ όλην την γραμμήν. Όχι μόνον ξένοι ήλθον αλλά και από όλα τα χωριά, πόλεις και κωμοπόλεις της Κορινθίας έβλεπον κανείς αντιπροσώπους. Αι εισπράξεις από την Συναυλίαν της Σικυώνος ανήλθον εις 77.700 δρχ. Επωλήθησαν δηλαδή 380 εισητήρια των εκατό δραχμών, 146 των εβδομήκοντα πέντε και 575 των πεντήκοντα.

Δεν έχωμεν παρά να συγχαρώμεν και να ευχαριστήσωμεν τους διοργανωτάς της συναυλίας για τις θαυμάσιες στιγμές της αισθητικής απολαύσεως που μας εχάρησαν» καταλήγει ο Τάσος Χαραλάμπης πλήρης ικανοποιήσεως και ενθουσιασμού!

Έρευνα-κείμενα-επιμέλεια: Γιώτα Χρ. Αθανασούλη

Πηγές:

• Αρχείο Εφημερίδων Βουλής των Ελλήνων
• Φωτογραφικό Αρχείο ΕΛΙΑ