Μια εναλλακτική συνέντευξη του υποψηφίου βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Κορινθίας στον Θανάση Κρεμασμένο

Εν μέσω προεκλογικού αγώνα, το να μιλάς για Πολιτισμό και Μουσική μοιάζει άκαιρο, όμως η ζωή περιλαμβάνει πέρα από καθημερινούς αγώνες και στιγμές χαλάρωσης και απόλαυσης που προσφέρει η μουσική. Μιλάμε με τον Γιώργο Ψυχογιό (βουλευτή και υποψήφιο με τον ΣΥΡΙΖΑ στο Νομό Κορινθίας) και θα ακολουθήσουν και άλλες «μουσικές εξομολογήσεις» επωνύμων του Νομού μας:

Ποια είναι η σχέση σας με τη μουσική;
Η σχέση μου με τη μουσική είναι πολύ βαθιά, είναι αυτή από τις Τέχνες που είμαι περισσότερο κοντά, την απολαμβάνω, είναι κομμάτι της ζωής μου. Την αγάπησα από μικρός, τη θεωρώ κάτι άμεσο κάτι μαγικό, κάτι που έχει πολλές διαστάσεις και συνδυάζει το ψυχολογικό, το τεχνικό και το οραματικό αλλά και τη σύνθεση. Μου αρέσει γιατί για να φτιαχτεί απαιτεί συλλογικότητα!

Γνωρίζετε κάποιο μουσικό όργανο; Τραγουδάτε και εκτός μπάνιου;
Μικρός είχα μάθει αρμόνιο, άλλα δεν με ενθουσίαζε κιόλας. Έπαιξα για χρόνια, πήρα κάποια βασική παιδεία που με βοήθησε να αναγνωρίζω και να εκτιμώ τον ρυθμό και την μελωδία. Έκανα επίσης μια απόπειρα να μάθω τουμπερλέκι όταν ήμουν φοιτητής στην Κομοτηνή αλλά δεν ξεκίνησα ποτέ τελικά, με παρέσυρε η φοιτητική ζωή, η Σχολή, οι παρέες, τα κινήματα και τα πάρτι (όπου κάποιες φορές διάλεγα και μουσική ως dj) και το ποδόσφαιρο. Έμεινε ένα όνειρο να παίξω ένα μουσικό όργανο που όμως δεν έκλεισε, ποτέ δεν είναι αργά για να ασχοληθείς με κάτι που αγαπάς. Πηγαίνω στις φιλαρμονικές έχω φίλους που παίζουν εκεί και στο Νομό, στην Αθήνα και αλλού.

Ποια είναι τα αγαπημένα σας είδη μουσικής;
Ακούω συνήθως τα βράδια στον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο που έχω. Κυρίως rock σε όλο το εύρος του, κλασικό rock, hardrock, ηλεκτρικό blues, indie ακόμα και power metal. Επίσης ελληνικό ροκ βέβαια, με Τρύπες, Διάφανα Κρίνα, Ξύλινα Σπαθιά και άλλους που ανήκουν στο Νομό μας όπως οι Final Act, ο Χρήστος Νινιός, κ.α. Μου αρέσει επίσης πολύ το ρεμπέτικο, το εκτιμώ βαθύτατα, έχει μια μαγεία υπερβατική, με κοινωνική και πολιτική διάσταση και στίχο, όπως και το αυθεντικό λαϊκό τραγούδι. Μ’ αρέσει ο Manu Chao και όλο αυτό το κομμάτι της εναλλακτικής σκηνής, με τους λατινικούς ήχους και τους μουσικούς του δρόμου. Αλλά και τα δημοτικά τραγούδια, τα ριζίτικα του Ξυλούρη, τα θρακιώτικα του Αηδονίδη, ο Πετρολούκας Χαλκιάς, του οποίου την οικογένεια έχω γνωρίσει, και άλλοι σπουδαίοι. Απολαμβάνω επίσης την Μπέττυ Χαρλαύτη με όλα τα είδη στα οποία καταπιάνεται.

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συνθέτες και τραγουδιστές;
Προφανώς οι παγκόσμιες ιδιοφυίες όπως ο Μίκης Θεοδωράκης – τον οποίον ερμηνεύει άψογα η και η «δική μας» Μπέττυ Χαρλαύτη – και ο επίσης μεγάλος Μάνος Χατζιδάκις, αλλά και ο Ανδριόπουλος, ο Κουγιουμτζής και πολλοί άλλοι που έγραψαν αριστουργήματα, όπως ο στιχουργός Λευτέρης Παπαδόπουλος.
Αγαπημένοι μου τραγουδιστές είναι σίγουρα ο Μητροπάνος, ο Γιάννης Αγγελάκας που τα τραγούδια του με έχουν σημαδέψει (έχω χρησιμοποιήσει στίχους του ακόμα και από το βήμα ης Βουλής), ο τραγουδιστής των White Stripes (JackWhite), των Pixies (BlackFrancis), o Iggy Pop, οι Placebo και άλλοι.

Παρακολουθείτε τη σύγχρονη τη δισκογραφία;
Όχι ιδιαίτερα γιατί δεν προλαβαίνω, όμως μαθαίνω τι συμβαίνει μέσα από προτάσεις φίλων, ακούγοντας ραδιόφωνο ή από το Youtube κάποιες φορές. Εξακολουθώ όμως να αγοράζω CDs – έχω μεγάλη συλλογή και συνεχίζω να παρακολουθώ κάποια συγκροτήματα.

Πηγαίνετε σε συναυλίες; Σε μουσικά φεστιβάλ;
Ναι βεβαίως, πηγαίνω και το καλοκαίρι και την υπόλοιπη περίοδο, όχι μόνο στα πλαίσια του ρόλου μου ή επειδή έχω προσκλήσεις, με φίλους, συντρόφους και την οικογένεια. Μάλιστα περιμένω σιγά σιγά να πάρω μαζί και τα παιδιά μου, σε καλοκαιρινά φεστιβάλ που γίνονται στην Αθήνα αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Και φυσικά στηρίζω τα φεστιβάλ του Νομού μας όπως το Ziria Festival, του Δερβενίου και του Κιάτου.

Αν έπρεπε να διαλέξετε κάποια τραγούδια που σας έχουν σημαδέψει, ποια θα μου λέγατε;
Είναι πολλά και είναι δύσκολο να απαντήσω μιας και ακούω μουσική σε μεγάλο εύρος και κάποια θα αδικήσω ή θα ξεχάσω. Ενδεικτικά σας λέω κάποια:
Where is my mind – Pixies
Σιγά μην κλάψω – Τρύπες
Ρόζα – Δ. Μητροπάνος
Against the wind – Stratovarius
Clandestino – Manu Chao
Passenger – Iggy Pop
Της Δικαιοσύνης Ήλιε Νοητέ – Μ. Θεοδωράκης

Τι είναι αυτό που ξεχωρίζετε σε ένα τραγούδι;
Ξεχωρίζω βεβαίως τη μελωδία, αλλά εμείς είμαστε μια γενιά που διαβάζαμε πάντα τα εσώφυλλα και τους στίχους, που μας ένοιαζε ο “λόγος” της μουσικής που έχει μήνυμα και σύνθημα!

Τι τραγούδι χορέψατε με τη σύζυγο στο γάμο σας και πως επιλέχτηκε;
Χορέψαμε το «Μόνη ξανά δεν θα σ’ αφήσω» του Νίκου Ζιώγαλα με την Αναστασία Μουτσάτσου. Το επιλέξαμε για το νόημα του, την έκρηξη και το ρυθμό που έχει, αλλά και λόγω … ΑΕΚ, μιας και έχει ταυτιστεί με αυτήν και είναι η ομάδα που υποστηρίζω.

Ποια η άποψη σας για τη σύγχρονη δισκογραφία και τις τάσεις;
Υπάρχουν πολύ καλές δουλειές, δημιουργοί και μουσικοί, νέοι άνθρωποι που είναι διαβασμένοι και πολύ προχωρημένοι και μας κάνουν περήφανους και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, εξελίσσοντας τα είδη και υπάρχουν. Από την άλλη, είδη όπως η τραπ (που δεν έχει καμία σχέση με την ραπ που είχε μια κοινωνική αναφορά μια επαναστατικότητα), έχουν στίχο ρηχό, επιφανειακό, προκλητικό. Αν και σέβομαι τα γούστα κάθε γενιάς, δεν νομίζω πως δίνουν όραμα, προάγουν στερεότυπα και σίγουρα δεν με ενθουσιάζει. Πάντως ξαναλέω, υπάρχουν σίγουρα πολύ σημαντικές δουλειές που όμως δεν προβάλλονται ιδιαίτερα σε σχέση με τα άλλα άσχημα που κυκλοφορούν.

Ραδιόφωνο ακούτε;
Ακούω πάρα πολύ ραδιόφωνο και στο αυτοκίνητο, είτε μόνος είτε με την οικογένεια είτε όταν κάνουμε εξορμήσεις. Κυρίως ενημερωτικό αλλά και πολύ καλή μουσική από συγκεκριμένους βεβαίως σταθμούς που παίζουν τα είδη που είπα πριν.

Ποια είναι η πρόταση στήριξης του ΣΥΡΙΖΑ προς τους Έλληνες δημιουργούς; Τι χρειάζεται να γίνει και σε τοπικό επίπεδο;
Αφενός θα πρέπει να δώσουμε την αξία που πρέπει και να προβάλουμε την ποιότητα απέναντι σε πολύ φτηνές «δουλειές» που κυκλοφορούν και απειλούν να μας πνίξουν τελικά. Να περάσει ο Πολιτισμός μέσα από τα σχολεία, από τις πλατφόρμες, τα Social Media ακόμα και από το Υπουργείο.

Με την κατάργηση του ΠΔ για τους ανθρώπους του Πολιτισμού που κάνει τους καλλιτέχνες αόρατους, θα αποκατασταθεί η δουλειά τους, η προϋπηρεσία τους, τα πτυχία και τα εφόδια που απέκτησαν, το ίδιο το έργο τους.
Σε τοπικό επίπεδο θεωρώ ότι ο Πολιτισμός είναι μια τεράστια αλυσίδα. Στηρίζω όλους τους Πολιτιστικούς Συλλόγους, θεωρώ ότι είναι θύλακες σημαντικοί για τη συλλογικότητα, την Τέχνη και τον Πολιτισμό, έχουν την λογική της αλληλεγγύης, της προσφοράς και της διεξόδου για την τοπική Κοινωνία, έχουν έμπνευση και μέσα από εκεί καλλιεργείται ο αξιακός κώδικας των πολλών και πηγαίνει ο Πολιτισμός ένα βήμα πιο κοντά στον κόσμο κι ένα βήμα παραπέρα.

Τα τοπικά έθιμα, η παραδοσιακή μουσική, τα νέα σχήματα και οι μπάντες του Νομού που παρακολουθώ, δίνουν ένα πάτημα σε νέους και σε παλιούς να ασχοληθούν και να εισπράξουν αυτή τη «φωτιά» που έχει η μουσική και σε κρατάει πάντα νέο! Η αλληλεπίδραση είναι κάτι αναγκαίο και λείπει, πρέπει να μην εγκλωβιστούμε στο απρόσωπο των social media και να επικεντρώσουμε στον άνθρωπο!