Πραγματοποιήθηκε χθες βράδυ (Παρασκευή 8 Ιουλίου 2022) στην αίθουσα ΚΑΠΗ στο Ζευγολατιό το έκτακτο ανοιχτό δημοτικό συμβούλιο για το θέμα της λειψυδρίας που ταλανίζει την περιοχή τον τελευταίο μήνα, τουλάχιστον.

Το τι ειπώθηκε και από ποιον μπορείτε να το δείτε στον παρακάτω σύνδεσμο, διότι είναι αδύνατον να αποτυπωθούν σε κείμενο όλα όσα αναφέρθηκαν και με τον τόνο και το ύφος που τα είπε ο καθένας. Συνεπώς, όποιος δημότης ή δημότισσα ενδιαφέρεται μπορεί να παρακολουθήσει το βίντεο και να βγάλει τα συμπεράσματά του μόνος του.

Προσωπικά, όμως, και το τονίζω αυτό γιατί δεν αποτελεί θέση της εφημερίδας αλλά προσωπική μου εκτίμηση, έχω να παρατηρήσω δυο τρία πράγματα που νομίζω ότι χαρακτήρισαν την χθεσινή συζήτηση.

Πρώτον. Ο δήμαρχος αναφέρθηκε διεξοδικά και αναλυτικά (ίσως και περισσότερο από ό,τι απαιτούσε ο περιορισμένος χρόνος του συμβουλίου) στις ενέργειες που δρομολογούνται με βραχυπρόθεσμο, μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Οι μισοί πολίτες ενδιαφέρονταν για τις βραχυπρόθεσμες ενέργειες, δηλαδή, τώρα τι γίνεται που δεν έχουμε νερό και οι άλλοι μισοί για τις μακροπρόθεσμες, δηλαδή πώς θα λυθεί οριστικά το πρόβλημα και γιατί αυτό δεν έχει γίνει τόσα χρόνια.

Οι ενέργειες του «εδώ και τώρα θέλουμε νερό», τόσο αυτές που ανέλυσε ο δήμαρχος ότι γίνονται όσο και αυτές που πρότεινε η αντιπολίτευση,  δεν αποτελούν ούτε καινοτομίες, ούτε πρωτοτυπίες. Αντιθέτως, ταυτίζονται μεταξύ τους και ταυτίζονται και με την κοινή λογική, καθώς και με όποιες ενέργειες θα έκανε κάθε δήμαρχος που ο δήμος του θα έμενε από νερό.

Δηλαδή αυτή τη στιγμή γίνονται τα εξής: αξιοποίηση κάθε πιθανής γεώτρησης, καθαρισμός, εκβάθυνση κλπ για να βρεθεί επιπλέον νερό. Επικοινωνία με τους όμορους δήμους, κυρίως με τον δήμο Κορινθίων, για την παροχή νερού στις ανατολικές κοινότητες του δήμου Βέλου-Βόχας και ιδιαίτερα στο Ζευγολατιό. Επισκευή και κατασκευή δικτύων για την μεταφορά νερού από άλλες περιοχές. Μεταφορά νερού στις δεξαμενές του δήμου με υδροφόρες, οι οποίες πληρούν συγκεκριμένες προδιαγραφές βάσει νόμου. Μεταφορά νερού κατά περίπτωση με βυτία στα σπίτια που αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα προβλήματα.

Πολύ σωστή και η πρόταση του προέδρου του Ζευγολατιού να γίνονται εκ περιτροπής «κλεισίματα» στις βάνες του χωριού ώστε πότε γεμίζει κατά τμήματα το δίκτυο και έχουν εκ περιτροπής, όλες οι συνοικίες, νερό.

Επιπλέον: Κήρυξη του δήμου σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Το ανέφερε η αντιπολίτευση και όπως είπε ο δήμαρχος το έχει ήδη ζητήσει από τις 28 και 29 Ιουνίου με δύο έγγραφά του προς την Περιφέρεια Πελοποννήσου. Ωστόσο μέχρι σήμερα, 9 Ιουλίου, 12 μέρες μετά δεν έχει υπάρξει καμία απάντηση.

Το συμπέρασμα από αυτές τις αναφορές για την άμεση λύση του προβλήματος είναι ένα και δυστυχώς πολύ απογοητευτικό. Ο δήμος Βέλου-Βόχας είναι απελπιστικά μόνος του στην αντιμετώπιση ενός τόσο σημαντικού για την ανθρώπινη υγεία, ζητήματος. Η Περιφέρεια και η κεντρική εξουσία νίπτει τα χείρας της και γυρίζει την πλάτη της! Όπως σημείωσε πολύ εύστοχα στην τοποθέτησή του ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ κ. Θεοχάρης, ένα τόσο σοβαρό ζήτημα υπερβαίνει τα όρια και τις δυνάμεις ενός δήμου και η κεντρική εξουσία πρέπει να επέμβει.

Κατά τη γνώμη μου, σύσσωμο το δημοτικό συμβούλιο πρέπει να αναδείξει τις ευθύνες της Περιφέρειας που κωφεύει μπροστά στην ταλαιπωρία του κοσμάκη στον δήμο Βέλου-Βόχας και ιδιαίτερα στο Ζευγολατιό και η πρόταση του Νίκου Ραχανιώτη για αίτημα έκτακτης σύγκλησης του περιφερειακού συμβουλίου είναι προς αυτήν την κατεύθυνση. Όμως, κατά τη γνώμη μου πάντα, είναι αναγκαίες πιο δυναμικές ενέργειες, όπως η παράσταση όλων των δημοτικών συμβούλων στην Τρίπολη στην επόμενη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου, ή η επίσκεψη και των 27 στην Κόρινθο στο γραφείο της Αντιπεριφέρειας.

Επίσης, τραγικό ως συμπέρασμα είναι το γεγονός ότι κανενός από τους τρεις κυβερνητικούς βουλευτές της Κορινθίας δεν ίδρωσε το αυτί του για το θέμα της έλλειψης του νερού. Εκτός κι αν νομίζουν ότι με 200.000€ το ζήτημα αντιμετωπίζεται… Κι ας αφήσουμε την φιλολογία περί επιπλέον κονδυλίου 357.000€. Ξέρουμε και ξέρουν όλοι πάρα πολύ καλά ότι αυτό το ποσό είναι να καλυφθεί το δυσβάσταχτο κόστος αύξησης της ενέργειας που έχει γονατίσει τους δήμους από την αρχή της χρονιάς και μετά. Και γνωρίζουμε όλοι ότι αποτελεί μια ασπιρίνη για την οικονομική αιμορραγία των δήμων λόγω της τεράστιας αύξησης στα τιμολόγια της ενέργειας. Συνεπώς, συμπεράσματα ότι αυτά τα χρήματα φθάνουν και για το πρόβλημα της λειψυδρίας είναι τουλάχιστον φαιδρά.

Από όλη την αναφορά στο ζήτημα που έχει ανακύψει με την μεταφορά νερού από την Κόρινθο, προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι τεράστιες ευθύνες για αυτήν την κατάσταση έχει η δημοτική αρχή Κορινθίων. Συνολικά. Και συμπολίτευση και αντιπολίτευση. Αφενός γιατί στο πλαίσιο της καλής γειτονιάς, της ανθρωπιάς και της συναδελφικότητας δεν αναγκάζεις 6000 ανθρώπους να μείνουν από νερό γιατί βρίσκεται σε εξέλιξη μια δικαστική διαμάχη με έναν ιδιώτη για την κυριότητα ενός δικτύου. Όπως πολύ σωστά σημείωσε ο Θανάσης Περαχωρίτης αν δικαιωθεί ο ιδιώτης τι θα έχει να πει ο δήμαρχος Κορινθίων για το γεγονός ότι βασάνισε επί έναν μήνα 6000 ανθρώπους με έλλειψη νερού; Επίσης, σε ό,τι αφορά στην αντιπολίτευση του δήμου Κορινθίων, αν νομίζει ότι θα αποκομίσει εκλογικό όφελος παραμένοντας σιωπηλή, ή δηλώνοντας κατηγορηματικά στο ΔΣ ή στις πλατείες ότι «ούτε σταγόνα νερό δεν θα πάει στο Ζευγολατιό» είναι πολύ μακριά νυχτωμένη. Δυστυχώς, σ’ αυτήν την ζωή τα πάντα είναι δανεικά και οι συμπεριφορές επιστρέφονται με πολύ ηχηρό τρόπο κάποιες φορές. Επιπλέον, νυν αντιπολιτευόμενοι της Κορίνθου και πρώην διοικούντες κάνουν πολύ κακώς που ξεχνούν τις άπειρες φορές που πρόσφερε λύσεις το Ζευγολατιό στην Κόρινθο, είτε με παροχή νερoύ (προ Στυμφαλίας), είτε με αποκομιδή απορριμμάτων.

Μελέτες, φράγματα, Στυμφαλία και «Ολυμπία Οδός»

Στην συζήτηση τέθηκαν επί τάπητος και ζητήματα που είχαν να κάνουν με μακροπρόθεσμες και οριστικές λύσεις, όπως η υδροδότηση από τη Στυμφαλία. Κοινός τόπος, κοινή διαπίστωση, κοινή επιθυμία και κοινή διεκδίκηση είναι ότι δεν υπάρχει άλλη ρεαλιστική λύση πλην της μεταφοράς του νερού από την υδρογεωλογική λεκάνη της Ζήρειας. Καλό είναι να την αναφέρουμε με αυτόν τον τρόπο, δεδομένου ότι μιλώντας γενικά και αόριστα για τη Στυμφαλία, γίνεται σύγχυση με την στάθμη της λίμνης με την οποία δεν έχει καμία σχέση, δημιουργώντας ανυπόστατες φοβίες και εντυπώσεις.

Είναι γεγονός λοιπόν ότι δεν υπάρχει άλλη λύση πλην της μεταφοράς νερού από την λεκάνη της Ζήρειας, μέσω της κοιλάδας του Ασωπού ποταμού. Τα ονόματα των δύο επιστημόνων υδρογεωλόγων που έχουν εμπλακεί με την περιοχή και έχουν παρουσιάσει τις μελέτες τους ακούστηκαν πολλές φορές χθες βράδυ, από διαφορετικές αφετηρίες, αλλά με την ίδια «χροιά»: Ως σωτήρες. Ο Κώστας Βουδούρης και Φάνης Χατούπης είχαν την τιμητική τους.

Ο μεν πρώτος ως καθηγητής Υδρογεωλογίας του Α.Π.Θ. στην πρόσφατη ημερίδα της «Πρωτοβουλίας για το περιβάλλον – Πολίτες δήμου Βέλου-Βόχας» στις 29 Μαΐου ανέλυσε όλες τις πιθανές λύσεις και πρότεινε ως οριστική την υδροδότηση από την ορεινή Κορινθία.

Ο δε δεύτερος, παρών κι αυτός στην παραπάνω ημερίδα, όπως είπε και ο δήμαρχος, επί χρόνια είναι συνεργάτης του δήμου και εκπονεί μελέτες για ανόρυξη γεωτρήσεων και αντιμετώπιση της λειψυδρίας. Τα όσα αναφέρθηκαν και κατατέθηκαν στο προεδρείο ως προτάσεις των δύο επιστημόνων, όπως φαίνεται είναι η μοναδική εφικτή, ρεαλιστική, οριστική λύση.

Ωστόσο, σύμφωνα με όσα ανέφερε ο δήμαρχος Βέλου-Βόχας η προσκόμιση αυτών των εγγράφων και μελετών είναι «γλαύκα εν Αθήναις». Και αυτό διότι ήδη ο δήμος έχει ήδη συντάξει μελέτες, τις έχει ήδη υποβάλλει για χρηματοδότηση, έχει ήδη πάρει έγκριση της χρηματοδότησης και προχωρά στην δημοπράτηση των αντίστοιχων έργων. Εφτά εκατομμύρια ευρώ (7.000.000€) είναι η εξασφαλισμένη χρηματοδότηση από το πρόγραμμα «Αντώνης Τρίτσης» και αφορά πέντε έργα δικτύων, διαχείρισης του νερού και μεταφοράς νερού από τις πηγές της Στυμφαλίας.

Ο δήμαρχος, λοιπόν, στην ερώτηση που συχνά του απευθύνθηκε «τι έκανες 12 χρόνια;» απάντησε με την απόφαση ένταξης και την χρηματοδότηση με 7 εκατομμύρια ευρώ των έργων μεταφοράς νερού από την Στυμφαλία (μεταξύ άλλων). Αυτό έκανα, μας είπε ούτε λίγο ούτε πολύ. Έκανα μελέτες, κατέθεσα προτάσεις για τα έργα που απαιτούνται, εξασφάλισα την χρηματοδότηση και τώρα δημοπρατώ τα έργα.

Εδώ να σημειώσουμε ότι όποιος νομίζει ότι το θέμα σύνταξη μελετών, κατάθεση φακέλων, χρηματοδότηση, δημοπράτηση, συμβασιοποίηση έργων είναι σύντομο και δεν απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα για να υλοποιηθεί είναι πολύ μακριά νυχτωμένος από την ελληνική πραγματικότητα. Δυστυχώς, με όρους ελληνικού δημοσίου αυτές όλες οι ενέργειες σημαίνουν αρκετά χρόνια.

Η χρηματοδότηση αυτή αρκεί άραγε για να γίνει το έργο που απαιτείται και να υδροδοτηθεί ο δήμος Βέλου-Βόχας με νερό από την ορεινή Κορινθία; Μπορώ κατηγορηματικά να σας πω όχι. Αρκεί μια ματιά στους γειτονικούς δήμους και θα καταλάβουμε. Η Κόρινθος από το 1990 προσπαθούσε να φέρει νερό από την Στυμφαλία γεγονός που πέτυχε μόλις το 2006 και μέχρι σήμερα που μιλάμε το έργο δεν έχει ολοκληρωθεί πλήρως, παρά τις συνεχώς νέες χρηματοδοτήσεις και τα νέα έργα που το ολοκληρώνουν. Χαρακτηριστικό είναι ότι τα χωριά του καποδιστριακού δήμου Κορινθίων δηλαδή τα αμέσως γειτονικά της Κορίνθου, πήραν νερό το 2014 ενώ σε Λέχαιο, Περιγιάλι και Άσσο το νερό της Στυμφαλίας δεν έχει φτάσει ακόμα, παρά φέτος εξασφαλίστηκε η απαιτούμενη χρηματοδότηση για τα έργα. Αντίστοιχα, το Κιάτο που έχει και τα νερά της Ζήρειας στα διοικητικά του όρια και δεν είχε να αντιμετωπίσει τις αντιδράσεις ενός άλλου δήμου, από το 2012 κατάφερε με αγώνα δρόμου να υδροδοτήσει το 2019 την περιοχή του Κιάτου με πόσιμο καθαρό νερό Στυμφαλίας. Τα έργα δε, δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμη και έχουν ήδη υπερβεί σε προϋπολογισμό τα 25 εκατομμύρια ευρώ.

Συνεπώς, η υδροδότηση του δήμου Βέλου-Βόχας από την Στυμφαλία έχει πολύ δρόμο ακόμη μπροστά της πολλές διεκδικήσεις και πολύ νερό θα κυλήσει στο αυλάκι μέχρι να υλοποιηθεί. Η ένταξη όμως του έργου και η αρχική χρηματοδότησή του είναι μια καλή αρχή.

Μεταξύ των προτάσεων που ακούστηκαν ήταν και η διεκδίκηση από την «Ολυμπία Οδό» ενός δικτύου που «τρέχει» παραπλεύρως της σιδηροδρομικής γραμμής και εκτείνεται από την Λυκοποριά έως την Αρχαία Κόρινθο. Αυτό το δίκτυο όπως ειπώθηκε, θα μπορούσε να μεταφέρει νερό από άλλους δήμους (Ξυλοκάστρου, Σικυωνίων, Κορινθίων) στον δήμο Βέλου-Βόχας. Σωστό. Το ζήτημα είναι όμως ποιος θα δώσει νερό; Εδώ για 10-15 κυβικά την ώρα από την Κόρινθο γίνεται σφαγή είναι δυνατόν να περιμένουμε ότι το πρόβλημα θα λυθεί με την ελεημοσύνη των υπολοίπων δήμων της Κορινθίας;

Επίσης, η παραχώρηση του δικτύου της «Ολυμπίας Οδού» προϋποθέτει όπως ακούστηκε κυβερνητική παρέμβαση. Δηλαδή «φέξε μου και γλίστρησα», δεδομένου ότι η κεντρική εξουσία και οι κυβερνητικοί βουλευτές απουσιάζουν εντελώς από το ζήτημα και όπως είπαμε και παραπάνω νίπτουν τας χείρας τους.

Τέλος, για την άρδευση ακούστηκαν διάφορα πράγματα, όπως η κατασκευή μικροφραγμάτων εμπλουτισμού κ.ά., μερικά, όμως κατά τη γνώμη μου ανεδαφικά, όπως γιατί δεν μοιράστηκε το έργο των 2,2 εκατομμυρίων ευρώ για τα κλειστά δίκτυα μεταξύ Βέλου και Βόχας. Νομίζω, ότι είναι κοινή λογική ότι για να χρηματοδοτηθεί ένα έργο πρέπει να είναι λειτουργικό και πώς θα ήταν λειτουργικό αν φτιάχναμε ένα κομμάτι του δικτύου στο Βέλο και ένα κομμάτι στο Ζευγολατιό και ένα μικρότερο στην Πουλίτσα κλπ; Αστεία πράγματα. Επίσης είναι κοινή λογική ότι οι παρεμβάσεις πρέπει να ξεκινάνε από την αρχή του αρδευτικού δικτύου, εκεί δηλαδή όπου υπάρχει το πολύ νερό λόγω ΑΟΣΑΚ, ώστε η οικονομία του νερού που θα γίνει να αποδώσει με την μεταφορά μεγαλύτερων ποσοτήτων νερού προς τα ανατολικά.

Τέλος, κοινή λογική είναι ότι το πρόβλημα της άρδευσης θα λυθεί μόνο με την ολοκλήρωση του φράγματος του Ασωπού και την κατασκευή κλειστών δικτύων διανομής του νερού, όπως πολύ σωστά επεσήμανε η πρώην βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Κορινθίας Μαρία Θελερίτη. Και άρα όλες οι πιέσεις για την άρδευση θα πρέπει να επικεντρωθούν σ’ αυτόν τον στόχο: Στην ολοκλήρωση του φράγματος, τη μελέτη και δημοπράτηση του κλειστού δικτύου αγωγών, για τα οποία η σημερινή κυβέρνηση κωλυσιεργεί απαράδεκτα και καταδικάζει τους αγρότες στην καταστροφή και την εξαθλίωση.

Γιώτα Χρ. Αθανασούλη